The Heard - The Island

• BandThe Heard [SE]
• TitelThe Island
• Release datum02-11-2018
• LabelDespotz Records [SE]
• PromotorHard Life Promotion [NL]
• Genre (Blues)Rock, Alternative Rock

Tracklist

01. The Island
02. A Death Supreme
03. Tower Of Silence
04. Sirens
05. It
06. Caller Of The Storms
07. Revenge Song
08. Queen Scarlet
09. Crystal Lake
10. Leaving The Island

The Heard lijkt zo op het eerste oog de voortzetting van Crucified Barbara. Minus gitariste Mia Coldheart Karlsson zijn de overige drie dames hier namelijk vertegenwoordigd. Zij hebben daarbij gezelschap gekregen van bassist Jonas Kangur van Deathstars - die hier de leadgitaar speelt - en van burlesque-artieste Pepper Potemkin, die over een prettig stemgeluid blijkt te beschikken. The Island is het debuutalbum van dit behoorlijk eigenzinnige Zweedse vijftal.

Een vijftal dat zich in muzikaal opzicht niet al te opzichtig in een hokje laat drukken; al is de gemene deler wel te categoriseren als rock. Dat dat een breed begrip is, laat The Heard dan ook overduidelijk horen, gelukkig maar. Dat betekent niet dat de band heel origineel voor de dag komt, want hun muziek heeft een hoog retro-gehalte. Maar de verschillende invalshoeken zorgen er wel voor dat The Island een lekker beluisterbaar en vooral afwisselend album is geworden.

Gevangen in een thematisch concept (vast iets met een eiland, boeiuh wat mij betreft) blijft er dus nog altijd genoeg te genieten over. Van ingetogen atmosferische wegdroom-liedjes (Caller Of The Storms, het toepasselijk getitelde Sirens, maar ook het slepende en zwaardere A Death Supreme) tot aan opruiende tracks als opener en titelnummer The Island (doet me een beetje aan Graveyard denken) en Tower Of Silence; maar ook nog van alles daar tussen in.

Het mooist vind ik de liedjes met die wat dreigende of onheilspellende sfeer, zoals It of Crystal Lake. In deze laatste valt me nog wel een vergelijking op, zowel vocaal als qua muziek: ik moest hier denken aan Jennie-Ann Smith en Avatarium. Zo'n beetje van die onderkoelde doom-rock; bluesy, vettig, sterke gitaarsolo, ook sterke zang, en dan ook nog eens enorm groovend. Dit is wel een stiekem favorietje van het album!

Ook Leaving The Island stelt als veelbetekenende afsluiter niet teleur, zodat ik de conclusie aandurf dat de dames van Crucified Barbara er qua opwindende muziek misschien niet op vooruit zijn gegaan, maar als atmosferische donkere rockband wat mij betreft wel degelijk!