Tower - Let There Be Dark

• BandTower [US]
• TitelLet There Be Dark
• Release datum21-03-2025
• LabelCruz Del Sur Music [IT]
• PromotorSure Shot Worx [DE]
• Genre Heavy / power metal, Speedmetal

Tracklist

01. Under the Chapel
02. Let There Be Dark
03. Holy Water
04. And I Cry
05. The Well of Souls
06. Book of the Hidden
07. Legio X Fretensis
08. Iron Clad
09. Don't You Say
10. The Hammer

Tower is een authentieke heavy metalband uit New York, waarmee ik kennis maakt naar aanleiding van hun tweede album Shock To The System (eind 2021). De klassieke jaren '70 / '80 heavy rock / metal op dat album trof me direct, en bracht me terug naar mijn jeugd waarin ik deze muziek net ontdekte; ik was een tiener in die tijd en maakte de opkomst van de NWOBHM mee - hier had Tower prima gepast. Vooral de kenmerkende dubbele gitaaraanval is exemplarisch, en wordt door Tower met verve uitgevoerd.

Er was nog een ander aspect van het album dat me omver blies: de zang. Ik had het niet meteen in de gaten (veel zangers zongen ongezond hoog in die goeie ouwe tijd) maar Tower heeft dus een zangeres ... en wat voor één! Wat een enorme kracht straalt die stem uit, dit is echt het perfecte stemgeluid dat bij heavy metal hoort. Ik ben er helemaal weg van. Het dichtste dat qua sfeer in de buurt komt is voor mijn gevoel Warlock op hun oudste werk, met toen nog een uitstekende Doro. Puur qua muzikale vergelijking is het niets anders dan NWOBHM. Tower klinkt in elk geval allesbehalve Amerikaans.

De bij vlagen wat bezwerende zang (met galm ook nog!) in opener Under The Chapel zorgt daarbij ook nog eens voor een occult tintje. Maar laat je vooral niet helemaal afleiden door die zang, want ook het gitaarwerk mag er hier wezen. Titelnummer Let There Be Dark is pure (misschien zelfs wat simpele) speedy heavy metal in optima forma, waarin de snaren-geselaars helemaal hun gang kunnen gaan. Wat blijft is die galm in de vocale uithalen. Dat mag je oubollig vinden, ik hou er van! De speedy atmosfeer wordt vol energie doorgetrokken met Holy Water, waarna het opvallende langzame - maar uiterst sfeervolle! - And I Cry vervolgt. Een welkome adempauze.

The Well Of Souls (heeft niks met Candlemass te maken) is het intro voor Book Of The Hidden, waarvan ik het gitaarwerk heerlijk weg vind luisteren. Ook Iron Clad doet het voor mij prima, terwijl ik zo langzamerhand ook wel uit begin te kijken naar afsluiter The Hammer, dat met zo'n titel erg veelbelovend klinkt. Het nummer stelt gelukkig geen moment teleur,en is een waardig slotakkoord voor een werkelijk heerlijk old school metal-album. Gezegend met de mogelijkheden van deze tijd vind ik de authentieke sfeer van 'toen' onovertroffen. Prachtig!