Loading...

Tombstones - Year of the Burial

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 25-06-2012

Tracklist

01. Unveiling
02. Silent Voice
03. Quintessential
04. Egypt
05. Year of the Burial
06. Sabbathian

Log, logger, logst; en dan is er nog Tombstones. Dit extreem zware trio is afkomstig uit het duister beboste landschap in het oosten van Noorwegen. Opgericht in 2006 is de band inmiddels toe aan het derde album Year Of The Burial, logischerwijs voorafgegaan door Volume I (2009) en Volume II (2010). En wie zich bij de combinatie Noorwegen, bossen en trio verheugt op black metal kan nu stoppen met lezen. Tombstones staat garant voor een lompe oervorm van doomy stoner.

Gedomineerd door ultra laag gestemde gitaren en zware bastonen en ondersteund door sober maar degelijk drumwerk zwoegt Tombstones zich op dit album door een zestal loodzware tracks heen. Het tempo is over het geheel genomen trager dan traag, de muzikanten gunnen zich geen momentje van frivoliteiten. De veranderingen in tempo zijn in opener Unveiling subtiel, de riffs grooven als de spreekwoordelijke tiet; of de ballen uit de broek, doorhalen wat niet van toepassing is.

Silent Voice begint met een spaarzame verandering in het (drum)ritme, net genoeg om even een andere draai aan de muziek te geven. Hoewel het traagzame ritme door velen als oervervelend kan worden beschouwd vind ik dat zeker niet het geval. Met deze muziek kun je heerlijk wegzweven op de logge grooves die zich behalve in de hersenpan ook in de maagstreek nestelen, het is muziek die je moet beleven.

Quintessential met nadrukkelijk Sabbathiaans gitaarwerk en dodelijk lompe versnellings/vertragings tactieken vind ik denk ik nog wel het sterkste nummer van het zestal. Slepend, dreigend dendert dit gevaarte m'n gemoed binnen, om me na ruim zeven minuten murwgebeukt achter te laten.

Songtitel Sabbathian had niet doeltreffender gekozen kunnen worden, want zeker qua riffs is Tombstones overduidelijk schatplichtig aan de Britse meester van de doomriffs Toni Iommi. En dat is natuurlijk ook geen schande, ik beschouw het dan ook eerder als een eerbetoon dan simpelweg kopieergedrag. Bovendien geven deze Noren er een veel lompere draai aan dan de oervaders ooit voor mogelijk hebben kunnen houden in de seventies. Dit is muziek naar mijn hart!

Bjørn-Viggo Godtland - Vocals, guitar

Ole Christian Helstad - Bass, vocals

Jørn Inge Woldmo - Drums