Loading...

Lorna Shore - And I Return To Nothingness

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 25-08-2021

Tracklist

01. ...And I Return To Nothingness
02. Of The Abyss
03. To The Hellfire

Begin 2020 was collega Edwin aardig te spreken over Immortal, het derde album van het Amerikaanse gezelschap Lorna Shore. Ik was zelf nog niet bekend met die band, en maak nu nader kennis met de opvolger, een EP met de titel And I Return To Nothingness. Ik vermoed dat deze bedoeld is als overbrugging naar een volgend album en / of om de nieuwe zanger Will Ramos alvast voor te stellen.

Voor veel (vooral old school) metalfans is deathcore zoiets als vloeken in de kerk. Ik ben zelf op zich niet echt bekend met het genre, dat zegt genoeg denk ik. Maar ik ben nooit bang om iets dat ook maar een beetje met rock of metal te maken heeft beet te pakken. Dus zowel zonder al te veel voorkennis, als ook maar enige aarzeling heb ik And I Return To Nothingness tot mij genomen.

En ik moet zeggen: ik ben onder de indruk, dan wel overdonderd. Wat me eigenlijk direct opvalt is de overvloed aan symfonische arrangementen, en daarnaast de koorzang die met regelmaat opduikt. In de tussentijd vliegen de blasts je om de oren, het lijkt wel of Lorna Shore een octopus als drummer heeft. De wat lagere vocalen zijn behoorlijk zwaar aangezet, meesttijds horen we een krijs die ik als hese black metalscream zou omschrijven, denk een beetje in de richting van Cradle Of Filth's Dani.

Of The Abyss begint wel heel nadrukkelijk met koren en strijkers, maar vervolgt toch al snel zoals we van ruige metal gewend zijn. Al blijft er de gedachte aan een vergelijking met symfonische black: die combinatie van razendsnelle extreme metal, screams en een symfonische, epische toets. Maar dan zijn er die werkelijk moddervette breakdowns die verwacht of onverwacht worden ingezet. Vooral afsluiter To The Hellfire vind ik het daarom meest imposante van de drie tracks. Die breaks zijn echt monsterlijk!

Ik denk dat het vooral de mix van elementen is die Lorna Shore z'n eigen smoel geven. De combinatie van ultra-zware core en symfonische extreme metal kom je volgens mij niet al te vaak tegen. Ik blijf dit bandje toch maar eens in de gaten houden!

Will Ramos - Zang

Adam De Micco - Gitaar

Andrew O’Connor - Bas

Austin Archey - Drums