Aeonian Sorrow - A Life Without

• BandAeonian Sorrow [FI]
• TitelA Life Without
• Release datum07-02-2020
• LabelEigen beheer
• Genre Doommetal

Tracklist

01. The Endless Fall of Grief
02. One Love
03. My Solitude
04. Hopeless Suicide

Aeonian Sorrow komt na debuutalbum Into The Eternity A Moment We Are (2018) terug met een nieuwe EP getiteld A Life Without. Deze EP bevat vier nieuwe tracks en is opgenomen, gemixt en gemasterd door Saku Moilanen in Deep Noise Studios in thuisland Finland. Alle zang is opgenomen in de Deep Noise Studios in Finland en STV Studios in Griekenland, terwijl de drums zijn opgenomen in AllSound Studios in Londen. De cover art is gemaakt door de Griekse zangeres Gogo Melone (die dat ook al deed voor bijvoorbeeld Insomnium, Wolfheart, White Empress).

Dit is gedeeltelijk een voortzetting van het vorige album, met hetzelfde smartvolle doomgeluid dat we zo graag horen in deze muziekstijl; een mix van melodieuze en funeral doom, met een lichte gothic touch. We horen zowel ingetogen toetsenspel, als ook zware gitaren, daarnaast een mengeling van krachtig, diep gegrom en etherische maar krachtige zuivere zang, die verhaalt over louterende en pijnlijke teksten over verlies. Wat me verder opvalt is dat de bandbezetting grotendeels gewijzigd is, slechts genoemde zangeres (tevens toetseniste) en gitarist Taneli Jämsä zijn tegenwoordig nog van de partij. Sowieso blijkt mevrouw Melone de enige componiste van dit internationale gezelschap.

De wisselwerking tussen de rauwe en depressieve funeral doom-toon enerzijds en de rustgevende melodieën, die een ware harmonie van melancholie en duisternis opleveren, anderzijds, levert hier prachtige plaatjes op. Dit wordt benadrukt door de dualiteit van de vocale partijen: de krachtige, agressieve grom van nieuwkomer Ville Rutanen biedt prachtig tegenwicht ten opzichte van de soulvolle, melancholische zangstem van Gogo.

De lange composities worden gekenmerkt door een trage opbouw, waarin de verschillende elementen elkaar beurtelings afwisselen. Het zorgt er in ieder geval voor dat je blijft luisteren, die variatie is gewoonweg noodzakelijk. Aeonian Sorrow beheerst die dynamiek goed, zodat de lange nummers blijven boeien en verveling geen kans krijgt. Het kortste nummer My Solitude is ook de meest heavy track, waarin voorzichtig wat death metal-invloeden verwerkt zitten. Ik moet hierbij een beetje denken aan oude The Gathering (zo'n beetje ten tijde van Nighttime Birds). Afsluiter Hopeless Suicide laat juist de meest intieme momenten horen, soms lijkt er zelfs bijna een stilte te vallen.

Al met al vind ik A Life Without wel een interessante EP, die behoorlijk goed aansluit bij mijn voorliefde voor klassieke doom metal. Misschien net iets te ingetogen of melodieus voor metal-liefhebbers, al zijn er zeker lompe uitbarstingen te horen. Luister en oordeel vooral zelf: