Aeonian Sorrow - From The Shadows

• BandAeonian Sorrow [FI]
• TitelFrom The Shadows
• Release datum31-03-2025
• LabelEigen beheer
• Genre Doomdeath, Doommetal, Melodieuze deathmetal

Tracklist

01. Harbinger of Ruin
02. Whispers in the Dark
03. Your Blackened Forest
04. Mist of Oblivion

Het Fins-Griekse Aeonian Sorrow kende ik al van hun EP A Life Without uit 2020. Grappig genoeg blijk ik daarmee prima om hun langspelers heen te werken, want mijn persoonlijke vervolg komt met opnieuw een EP: From The Shadows. Full length Katara uit 2023 heb ik om wat voor reden dan ook gemist, maar dat laat niet onverlet dat ik mij met de nodige voorpret te luisteren zet aan From The Shadows.

Opener Harbinger Of Ruin zet direct de toon met een ingetogen intro, opgevolgd door subtiele melodeath-blasts, die op hun beurt weer worden doorsneden door een ingetogen gothic passage. Ja, Aeonian Sorrow moet het hebben van hun dynamiek, schijnbare uitersten die kunstig worden versmolten tot een prachtig hoorspel. De vocale wisselwerking tussen de grunts en screams van Joel Notkonen enerzijds, en de engel-achtige zang van toetseniste en kunstenares Gogo Malone anderzijds, vormen daarbij een grote aantrekkingskracht.

Whispers In The Dark staat daar bijna haaks op, dit is een veel meer intieme track, en neigt absoluut meer naar pure doom. Wel geinig dat juist de kortste track van de EP de meest ingetogen blijkt - a-typisch voor doom metal. Your Blackened Forest begint net zo rustig, met spaarzame trommelslagen die een gitaar-riedel vergezellen, waar doorheen Malone haar gevoelige zanglijnen lijkt te vlechten. Totdat .... De break is moddervet, ik ga hier niks van verklappen! De terugkeer naar het meest intieme gedeelte is net zo abrupt.

Afsluiter Mist Of Oblivion sluit voor mij gevoelsmatig meer aan bij de stijl van bands als Draconian en Swallow The Sun. Hoewel de band weliswaar ook Griekse roots heeft, sluit hun geluid bij vlagen prima aan op hetgeen in veel Scandinavische bands te horen is in die toch wel herkenbare melodieuze doom-death-stijl. Daar is natuurlijk helemaal niks mis mee, waarbij Aeonian Sorrow een extra pluspunt in huis heeft in de vorm van de zang van Gogo Malone.