Belzebubs - Pantheon Of The Nightside Gods

• BandBelzebubs [FI]
• TitelPantheon Of The Nightside Gods
• Release datum26-04-2019
• LabelCentury Media Records [DE]
• Genre Melodieuze/ Symfonische black metal

Tracklist

01. Cathedrals Of Mourning
02. The Faustian Alchemist
03. Blackened Call
04. Acheron
05. Nam Gloria Lucifer
06. The Crowned Daughters
07. Dark Mother
08. The Werewolf Bride
09. Pantheon Of The Nightside Gods
10. Nuns in the Purgatory
11. Maleficarum - The Veil Of The Moon Queen, Pt. 1

Finland heeft het toch maar weer mooi voor elkaar: een langzaamaan wereldwijd bekend aan het worden animatiegezin. Dit gezin Belzebub - ontsproten aan het brein van tekenaar en muzikant J. P. Ahonen - bestaat uit vader Sløth, moeder Lucyfer, dochter Lilith en zoon Leviathan, dat naast het vereren van Satan zich ook bezig houdt met dagelijkse huiselijke zaken; in die volgorde. De samensmelting van het leiden van een true black metal-bestaan en kneuterige familie-beslommeringen levert uiteraard de meest zwart-komische situaties op.

Stukje bij beetje kregen de Belzebubs meer bekendheid, niet in het laatst onder en / of dankzij (black) metal-liefhebbers. Natuurlijk is de zwartgallige humor onmiskenbaar aanwezig, tegelijkertijd heeft het gezin ook wel iets aandoenlijks; en als verschoppelingen van de maatschappij als zodanig ongetwijfeld ook zeer herkenbaar. Met het toenemen van de aandacht werd het verhaal rond de Belzebubs steeds verder uitgediept, waarbij uiteindelijk ook een verhaallijn bedacht werd waarin vader Sløth gitarist en zanger is van een heuse black metalband.

Dat fictieve gegeven is nu gebruikt als achtergrond voor het oprichten van een 'echte' band met de naam Belzebubs. In het fictieve bestaan is deze band opgericht in 2002, en heeft al twee albums uitgebracht. In werkelijkheid - hoewel, wat is hier nog echt? - is de band vorig jaar voorzichtig begonnen met het uitbrengen van de eerste video-clips. Hierin komt de humor van de stripfamilie uiteraard terug, net als alle cliches die bestaan over black metal, maar horen we ook 'serieuze' muziek. Zo zien we in Blackened Call de bandleden hun instrumenten misbruiken in het standaard black metal-decor van een donker bos. De hilarische video's werden dan ook via youtube al gauw een hit, in navolging van de strip.

Maar goed, ondertussen bestaat er dus een echte metalband met de naam Belzebubs, die via label Century Media debuteert met het album Pantheon Of The Nightside Gods. Deze wordt uiteraard in diverse formaten uitgebracht, en bevat naar gelang de uitvoering negen of elf tracks. En ondanks de achtergrond, het verhaal achter deze band, is de muziek wel degelijk serieus te nemen. Ik kan zelf in elk geval prima overweg met de ijzingwekkend strak uitgevoerde symfonische black metal die ik hier krijg voorgeschoteld. Al blijft het volstrekt onduidelijk wie er nu echt in de band zitten.

Het is wel erg lastig om de vergelijking met Dimmu Borgir niet te maken. Maar met de combinatie van knappe orkestraties en kamerbrede synthesizers enerzijds, en straffe riffs, een opzwepende ritmesectie en een verrukkelijke grunt anderzijds komt Belzebubs dus gewoon ijzersterk voor de dag. Vind ik tenminste. De voor de hand liggende vergelijking neem ik op de koop toe, het is tegenwoordig al lastig genoeg om met een een volledig eigen geluid voor de dag te komen. De grap over een eigen gezicht laat ik hier maar even zitten, bedenk ik me met een knipoog. Epische tracks als Cathedrals Of Mourning, Acheron, Dark Mother en titelnummer Pantheon Of The Nightside Gods vind ik echter niet te versmaden!

Ik ben eigenlijk wel benieuwd of en wanneer we deze "Ghost van de black metal" op de podia kunnen aanschouwen. Van een grap lijkt me immers al lang geen sprake meer, dus in navolging van het (muzikale) succes moet er toch gewoon getoerd gaan worden?