Loading...

Butcher Babies - Lilith

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 18-12-2017

Tracklist

01. Burn The Straw Man
02. Lilith
03. Headspin
04. Korova
05. #iwokeuplikethis
06. The Huntsman
07. Controller
08. Oceana
09. Look What We've Done
10. POMONA (Shit Happens)
11. Underground and Overrated

Ik heb al twee keer eerder geprobeerd een vernietigend oordeel te geven over de Butcher Babies. De band was me echter te slim af met hun albums Goliath (2014) en Take It Like A Man (2015) die ik uiteindelijk niet als negatief kon waarderen. Inmiddels is album nummer drie uit, Lilith, maar deze keer ga ik met iets hoger gespannen verwachtingen luisteren.

En dat blijkt niet helemaal onterecht. Niet dat er nou zo veel veranderd is aan de muzikale insteek of de aanpak van met name de twee hoofdrolspeelsters. Het is simpelweg zo dat met het verstrijken van de jaren Butcher Babies aan ervaring wint, en stukje bij beetje een betere band aan het worden is. Dat wil zeggen: steeds beter weet hoe ze hun muzikale gedachtegoed voor het voetlicht wenst te brengen.

Dat die muziek bij vlagen wat meer catchy en melodieus wordt moeten we als luisteraar blijkbaar maar op de koop toe nemen. Met de beenharde opener - met aangename thrash-invloeden - lijkt er nog niet zo veel aan de hand. Het is dan ook een slim gekozen opener, om niet direct de liefhebber van wat meer stevige metal weg te jagen. Ook titelnummer Lilith past nog altijd in het muzikale straatje zoals je dat van deze dames verwacht; beetje metalcore / nu-metal-achtig, maar wel erg krachtig en meeslepend. Hier horen we bijvoorbeeld heel goed dat de dames ook een goede cleane zangstem in huis hebben, zonder dat het cheesy wordt.

Het gaat wat mij betreft pas een beetje mis met het wel heel erg catchy Headspin. Ik begrijp de keuze voor zo'n nummer als single en video, en in dit licht bezien past de track ook wel binnen het Butcher Babies kader. Sterker nog: na meerdere luisterbeurten ontpopt de track zich stiekem tot een verraderlijke oorwurm. Maar hier blijft het helaas niet bij. Nummers als #iwokeuplikethis (opnieuw lekker thrashy) en POMONA (Shit Happens) zijn nog altijd prima te doen (ondanks de overdaad aan fucks in shits in die laatste). Maar de zwakke Limp Bizkit-kloon Controller, het net zo weinig inspirerende Oceana en vooral het ronduit slappe Look What We've Done laat het slechtste horen dat we sinds de nu-metal-rage toegeworpen hebben gekregen. Dit trio nummers lijkt me elke zichzelf respecterende metalband onwaardig.

Dat ik onder de streep toch nog op een voldoende uit kom voor Lilith dankt de band dan ook aan de doordachte composities. Want ook al vind ik geen bal aan sommige nummers, deze band weet ongetwijfeld de juiste snaar te raken bij een hedendaags metalpubliek. Dynamiek, energie, groove, emotie, het is hier allemaal in min of meer gelijke hoeveelheden aanwezig; en dat staat garant voor een degelijke (metal)plaat.

Heidi Shepherd - zang

Carla Harvey - zang

Henry Flury - gitaar

Jason Klein - bas

Chase Brickenden - drums