Dehumanizer - The Incomplete Man

• BandDehumanizer [PE]
• TitelThe Incomplete Man
• Release datum05-04-2013
• LabelEigen beheer

Tracklist

01. Road to Rebirth
02. One with the Universe
03. Worldwide Corruption
04. Against the Wall
05. Demon of Fear
06. Judgement of the Devas
07. Omitted Equilibrum
08. Under this Sky Perish
09. Invisible Walls
10. The Incomplete Man

Peru brengt ons Dehumanizer, een band die voor het eerst op de internationale muziekradar te zien was in 2004, toen de band is opgericht door zanger / gitarist César Gutiérrez. Het komen en gaan van bandleden is tekenend voor een beginnende band, net als het opnemen van demo's, waarvan Dehumanizer er twee uitbracht in 2005 en 2007. Uiteindelijk kwam er wel een stabiele line-up bij elkaar, en kon er over een tijdspanne van zo'n twee jaar (van augustus 2010 tot september 2012) gewerkt worden aan een debuutalbum. The Incomplete Man vond, uiteindelijk in eigen beheer uitgebracht, vanaf april jongstleden zijn weg in de muzikale jungle.

De muziek wordt door de band zelf omschreven als 'Melodic Progressive Death Thrash Metal', waarin invloeden uit de klassieke heavy metal gecombineerd worden met modernere elementen uit de (progressieve) death metal, zoals bands als Death, Opeth, Cynic, Obscura of Atheist die brachten. Tekstueel richt de band zich op vragen over het bestaan en de oorsprong en evolutie van de mensheid, tot aan de maatschappij waarin wij nu leven, waarbij ook vraagstukken uit de metafysica niet geschuwd worden.

Zelf hou ik het maar even op een mengeling van inderdaad progressieve death metal met de Zweedse melodeath variant, waarin dan ook ruimte is voor invloeden uit de thrash, maar ook hard/metalcore. Na het sferische, bombastische intro Road To Rebirth gaat het album in elk geval wel heel fel van start met het korte One With The Universe. Technisch spel, haast black metal aandoende tremolo riffs, gaan hand in hand met emotie en vooral flink wat agressie in deze stevige beuker. Gelukkig neemt de band op tijd wat gas terug, zodat de luisteraar niet direct overrompeld wordt door de felheid. Al gaat het felle, agressieve spel daarna gewoon door met Worldwide Corruption.

Against The Wall opent dan wel weer relaxed, klinkt wat minder hyperactief dan de vorige twee tracks, hier zit wat meer ademruimte in. De fluisterzang geeft in eerste instantie iets geruststellends, maar blijkt van korte duur. De boosheid en geldingsdrang krijgen de overhand, Dehumanizer verliest zich al weer snel in technisch sterk onderlegd spel en agressie. Dat de band er in slaagt deze twee aspecten zo goed samen te laten smelten is denk ik hun grootste verdienste. Daarnaast wordt ook niet vergeten de nodige melodie in te passen, mede met dank aan de subtiele toepassing van vrouwenvocalen, zodat afwisseling en dynamiek gehandhaafd blijven.

Drums en bas houden het technische spel goed in het gareel, zodat de gitaren alle ruimte krijgen om los te geen in virtuoze riffs en solo's zonder zich te bekommeren om de strakheid van het spel, die wordt gewaarborgd door de ritmesectie. Omitted Equilibrium is daar wel een goed voorbeeld van, hoewel ook de drummer zich hier mag laten gaan in afwijkende ritmes. Ondanks het overdonderende begin van het album ben ik wel blij dat er ook momenten van relatieve rust en eenvoud worden ingepast, zodat het ook voor de minder technisch begaafde luisteraar leuk blijft om te blijven luisteren en de muziek kan blijven volgen.

Ik heb begrepen dat de band in het thuisland op behoorlijk wat aanhang en navolging kan rekenen, maar ik vrees dat dat in Europa wat lastiger gaat worden. Hier worden we overspoeld met technisch begaafde extremere metalbands, zeker in het progressieve death genre. Het zal voor Dehumanizer niet meevallen om zich hier te onderscheiden, hoe strak en goed hun muziek ook is.