Haiden - Haiden

• BandHaiden [BE]
• TitelHaiden
• Release datum18-03-2016
• LabelEigen beheer

Tracklist

01. Harae
02. Chabe
03. Valken
04. Mimas
05. Hekla

Haiden is een nog vrij nieuwe band - sinds maart 2014 - uit Gent (België). Dit betreft een instrumentaal trio, bestaande uit twee gitaristen en een drummer. Hun muziek is een zware - maar naar mijn idee opvallend pakkende - mix van post-metal, doom en sludge, met wat invloeden van noise en een beetje psychedelica. Op 18 maart - twee jaar na de oprichting - heeft de band z'n eerste titelloze, of naar henzelf genoemde, EP uitgebracht. Vijf tracks, live in de studio opgenomen: hier is Haiden.

De nummers van Haiden bestaan vooral uit veel herhalingen van hetzelfde thema in een nummer. Zonder dat ik dat vervelend bedoel trouwens, het is gewoon een herkenningspunt. De riffs zijn lekker heavy, het drumwerk behoorlijk gevarieerd, er gebeurt dus sowieso genoeg binnen de nummers. Er is ook duidelijk sprake van een spanningsboog, een herkenbare opbouw, in de verschillende tracks. Het tempo is over het geheel genomen opzwepend te noemen, al zitten er uiteraard ook rustige fragmenten ingebouwd.

Toch betrap ik me er na de eerste luisterbeurten op dat sommige passages net iets te veel op elkaar gaan lijken. In het begin van de EP nog niet helemaal. Het eerste nummer Harae is nog best avontuurlijk, ik zit dan zelf ook nog in de fase dat ik me afvraag wat er allemaal gaat gebeuren. Een soort wederzijds aftasten zeg maar. Daarna is Chabe een lekker korte track met onweerstaanbare grooves: echt heerlijk swingend. Bij Valken heb ik dan voor het eerst zo af en toe een gevoel van: heb ik dit zojuist niet ook al gehoord?

Het is dat Mimas begint met onnavolgbare drumpatroontjes, en dat het ritme goed verlegd wordt, zodat ik weer helemaal bij de les ben. Zeker de blast die na zo'n twee-en-halve minuut ontbrandt had ik zeker niet aan horen komen. Dit is zeker de meest inventieve track van de vijf, en zit best knap in elkaar. Daar kan afsluiter Hekla nog maar moeilijk over heen. Deze moet het dan ook weer meer van sfeer hebben dan van speltechnische hoogstandjes. Hoewel....

Mijn eerste gevoel van gebrek aan variatie nam af met het toenemen van het aantal luisterbeurten. Er gebeurt namelijk uiteindelijk toch best veel in de verschillende nummers. Zeker in de laatste paar, zodat ook de volgorde van de nummers slim gekozen is. Haiden weet in de omschrijving van hun muziek de term stoner kundig te mijden; ik doe dat echter niet. Zeker de herhalende grooves die in de nummers voorkomen duwen de muziek in die richting. Wanneer je, net als ikzelf, de vocalen niet mist, is het simpelweg genieten van kundig in elkaar geknutselde muziek. Niet vernieuwend, wel enthousiast en meeslepend.