Loading...

Horizon Of The Mute - Sole Dogma

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 19-10-2019

Tracklist

01. The Mass
02. Yeasayer
03. Sole Dogma
04. Denailing the Pierced Flesh

Horizon Of The Mute is de eenmansband van de Fin Jani Koskela. Hij was onder anderen de gitarist en zanger van het door mij zeer gewaardeerde doom-orkestje 0Xist, dat het inmiddels voor gezien heeft gehouden. Verder is hij nog zanger en gitarist van de gothic doomband Let Me Dream, en van de doom/death metalbands Saattue en Cynabare Urne. In Horizon Of The Mute doet ie dus alles alleen.

Eind 2016 was ik redelijk te spreken over debuutalbum Trobar Clus. Daarna is ook nog Chiliad Rite (2018) verschenen, maar die heb ik blijkbaar gemist. Ook brengt Koskela tussen z'n album nog regelmatig EP's uit, hij is met Horizon Of The Mute dus behoorlijk productief te noemen. Sole Dogma is het meest recente werkstukje, dat net als de voorgaande albums vier lange composities bevat.

Na beluistering kom ik tot de conclusie dat ik bijna woordelijk kan herhalen wat ik over het debuut schreef, er is echt niks veranderd aan de muzikale inhoud van deze band. We horen behoorlijk rauwe, minimalistische doom metal, die nog het meest neigt naar funeral doom. Daar zitten dan ook wat spaarzame death metal-invloeden bij, maar vooral drone, ambient en psychedelische, space-achtige elementen. Dat laatste zit 'm vooral in het af en toe wat weird klinkende toetsenwerk. Luister maar eens naar Yeasayer, dat eerder drijft op soundscapes dan op naturel muziek. Daar is overigens niks mis mee hoor, ik vind de atmosfeer die deze klanken neerzet echt heerlijk om te beleven.

De meer organische muziek is verder over het algemeen behoorlijk log, zwaar en traag, waarbij de atmosferische momenten worden ingekleurd door het genoemde toetsenspel. Dit alles wordt voorzien van rauwe, grommende vocalen, die eerder doen denken aan een vertelstem dan aan 'echte' zang. Soms wordt ook gefluister ingezet (zoals in titelnummer Sole Dogma) hetgeen bijdraagt aan de mystieke sfeer. Je krijgt er bijna een beetje een stiekem gevoel van.

De doom van Horizon Of The Mute is eerder mysterieus dan dreigend te noemen, en heeft bij vlagen ook nog verdraaid weinig met metal te maken. Evengoed laat ik mij graag meevoeren op de geluidstapijten die Koskela hier neerlegt. Deze muziek vind ik eerder intrigerend dan spannend; indringend is misschien wel een goed woord. Het blijft hoe dan ook uitnodigen om te blijven luisteren.

Jani Koskela - alles