In-Existence - Patient Zero

• BandIn-Existence [NL]
• TitelPatient Zero
• Release datum06-10-2021
• LabelEigen beheer
• Genre Hardrock, Heavy / power metal, Progrock / metal

Tracklist

01. Hollow
02. Layers of my Soul
03. Living my Life
04. Till Death do us Part
05. When I'm Gone
06. Prison of Mind
07. Damned and Bleak
08. Deliverance
09. Echoes
10. Deep Inside
11. Stranglehold
12. Living With the Devil

We are In-Existence

In-Existence is een nog altijd jonge metalband uit Amsterdam, die in 2019 voor het eerst voor het voetlicht trad met de EP Storyteller. Opgericht in 2015 duurde het even eer de band compleet was, maar toen in 2017 de laatste positie was ingevuld kon het kwartet aan de slag met hun muziek. Ondertussen heeft zanger Marc de band verlaten, de vocale partijen worden nu verdeeld tussen gitarist Robin en drummer Javier. In deze bezetting presenteert het trio met trots hun eerste langspeler: Patient Zero.

Eerlijk gezegd heb ik even getwijfeld of ik dit album zou gaan bespreken. Ik heb er voor gekozen om het wel te doen, omdat ik vind dat een (nog altijd beginnende, in mijn beleving) jonge band als In-Existence alle aandacht en aanmoediging kan gebruiken. De reden om het eventueel niet te doen zit 'm in de uiteindelijke uitvoering van de muziek, waarbij de lat best wel wat hoger mag worden gelegd.

Ik blijf bij de pluspunten die ik ten tijde van de EP beschreef: de afwisseling die de band laat horen is een absolute pre. In-Existence pint zich niet vast op een enkel genre, maar debiteert rijkelijk uit verschillende rock- en metal-substijlen, om die naar hartenlust door elkaar te husselen. Ook over de compositorische vaardigheden van de heren heb ik geen klachten. Muzikale ideeën zijn volop aanwezig, en leiden naast de veelheid aan invloeden tot verrassend compacte nummers die goed in elkaar zitten. Tot zover geen vuiltje aan de lucht dus. En dan kan de geoefende lezer al een 'maar' aan horen komen, zoals natuurlijk ook al aangekondigd in de tweede alinea.

Wat mij na beluistering van Patient Zero het meest is bijgebleven, is de zang. En dan niet in positieve zin. Ik raad het huidige trio aan op zoek te gaan naar een goede zanger, want ik vind Robin wat dat aangaat echt tekort schieten. In tegenstelling tot de muzikale invalshoeken zijn de vocalen behoorlijk eentonig, en bevatten veel te weinig variatie. Dat gaat al na een paar nummers irriteren, waardoor een heel zeurderig geluid beklijft. De zang ligt ook nog eens behoorlijk voor in de mix, waardoor deze in bijvoorbeeld een ingetogen nummer als Till Death Do Us Part zelfs de basdrums overstijgt. Dat kan toch niet de bedoeling zijn. Bovendien verdient deze muziek een knallende zangstem.

Sowieso vind ik de verhoudingen binnen het instrumentarium qua geluid wat onduidelijk. Of beter gezegd onevenwichtig. Ik denk dat een externe producer op dit punt wel wat zou kunnen betekenen voor In-Existence. Als geheel klinkt het album behoorlijk vlak. Hoewel de composities van zichzelf wel degelijk diepte hebben, komt in de uitvoering nauwelijks dynamiek boven drijven. Een track als bijvoorbeeld Deliverance verdient een beter geluid, om op de noodzakelijke momenten echt te kunnen spetteren. Ik vind dat een erg leuk nummer, maar mis hier absoluut het knal-voor-je-kop-effect dat in de opbouw zo duidelijk aanwezig is. Of neem het instrumentale Echoes, waarbij door de afwezigheid van zang, de instrumenten wel goed te horen zijn. Ook nog opgesierd met samples is dit een erg volwassen nummer.

Misschien ben ik wel wat hard in mijn oordeel, maar ik bedoel deze review puur aanmoedigend. Ik vind dat de muzikale ideeën een betere uitvoering verdienen dan ik op dit album hoor.