Konvent - Call Down The Sun

• BandKonvent [DK]
• TitelCall Down The Sun
• Release datum11-03-2022
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorAll Noir [DE]
• Genre Doomdeath, Doommetal, Sludgemetal

Tracklist

01. Into The Distance
02. Sand Is King
03. In The Soot
04. Grains
05. Fatamorgana
06. Interlude
07. Never Rest
08. Pipe Dreams
09. Harena

Begin 2020 wist het Deense dames-kwartet Konvent me aardig te raken met hun debuutalbum Puritan Masochism. Deze band zocht het overduidelijk in de weg van de geleidelijkheid, sinds het ontstaan in 2015 werd zorgvuldig aan de weg getimmerd. In 2017 verscheen een eerste (digitale) demo, vervolgens werkten de dames in relatieve stilte aan het eerste tastbare wapenfeit Puritan Masochism, dat een binnenkomer vanjewelste bleek.

Niets is zo moeilijk als het opvolgen van een goed ontvangen debuutalbum, ook Konvent zag zich voor die taak gesteld. De verwachtingen waren dan ook hooggespannen voor wat betreft Call Down The Sun. In ongewijzigde bezetting maakt de band echter ondubbelzinnig duidelijk dat Puritan Masochism geen toevalstreffer was, en de ingeslagen weg zorgvuldig wordt voortgezet.

Konvent is niet van de subtiliteiten, en beukt ongenadig hard zowel de trommelvliezen als de nekspieren aan gort. Achteraf is het denk ik niet zo handig geweest dat ik Puritan Masochism ruim twee jaar geleden al overlaadde met superlatieven, het wordt bijna ongeloofwaardig als ik daar nu nog overheen ga. Toch is Call Down The Sun onder de streep nog beter dan z'n voorganger, Konvent is verder gegroeid qua songwriting en een net wat meer gevarieerde invulling van het overwegend verwoestende geluid. Eigenlijk moet de eerste zin van deze alinea dan ook zijn dat Konvent niet van de subtiliteiten was, maar dat nu wel is geworden.

Het beste is wat dat betreft letterlijk - want afsluiter Harena - tot het laatst bewaard. Verdieping zit 'm in de heerlijke atmosferische invulling van deze track. Daarentegen heb ik het gevoel dat de rest van het album juist nog donkerder en atmosferisch rauwer klinkt dan de voorganger. Vooral de sludge-invloeden in de vocalen van Rikke Emilie List vallen daarbij op. Verstaan doe ik ze nauwelijks, maar de bedoelingen zijn echt niet te missen.

Naast de dreigende doom-benadering horen we - via de kracht van de herhaling - ook wat hallucinerende, psychedelische momenten voorbij komen. Zoals het wat tripperige Fatamorgana laat horen neemt de opeenstapeling van herhalende riffs je bijna automatisch mee in een bedwelmende roes. Tenminste, zo ervaar ik dat wel - en graag! Mocht er ook maar iemand bang zijn geweest dat Konvent na het bejubelde Puritan Masochism een meer bedachtzame of melodieuze koers zou gaan varen, dan doet de band dat met Call Down The Sun keihard teniet!