Lethal Injury - Melancholia
- Lethal Injury [BE]
- Melancholia
- 28-09-2018
- WormHoleDeath Records [IT]
- Hard Life Promotion [NL]
- Thrashmetal
Tracklist
01. Haima
02. Mothman
03. Melancholia
04. Denounce
05. Suicidal call
06. Scream Burn Die
07. The Downward Spiral
08. Melancholia Part II
09. Veiled Woman Of The Black
Het Belgische Lethal Injury is in 2015 ontstaan in Oostende, in datzelfde jaar bracht de band ook al een eerste demo uit. Ook heeft de band al aardig wat aansprekende optredens in de spreekwoordelijke bagage, onder anderen samen met bands als Anthrax, Hirax, Nervosa en Legion of the Damned. Voorzien van een lekker vunzige, foute old school albumhoes presenteert het vijftal hun eerste langspeler Melancholia.
Een lekker potje ouderwetse, energieke thrash metal zal ik nooit uit weg gaan. Dus kort door de bocht alvast mijn eerste snelle dan wel voorlopige conclusie na eerste beluistering: dat is precies het soort thrash dat Lethal Injury laat horen, en dat ik kan waarderen. Stevig geworteld in de jaren '80 wordt die traditionele stijl gehanteerd, waarbij naast hakkende en ziedende riffs, krijsend-agressieve zang, overwegend uptempo gerag met van die lekkere ouderwetse (alweer dat woord ja) 'dead-stops' en black metal-achtige blasts, gelukkig ook nog plaats is voor afwisseling en melodie.
Sterker nog, er wordt soms zelfs iets te veel van de hak op de tak gesprongen in mijn beleving. Met het akoestische, instrumentale Melancholia Part II slaat de sfeer helemaal dood wat mij betreft, en dat juist voordat het snelste en hardste nummer van het album, afsluiter Veiled Woman Of The Black, in al zijn hevigheid losbarst. Natuurlijk, ik houd van dynamiek, maar hier vind ik die niet heel functioneel.
Verder heeft de band de boel in compositorisch opzicht prima in orde. Ok, het zijn niet de meest spannende of inventieve nummers die worden voorgeschoteld, maar binnen de grenzen van het genre zitten de nummer gewoon goed in elkaar. Voor mijzelf wordt de juiste snaar geraakt, de old school vibe voert mij terug naar de hoogtijdagen van de thrash, de muziek klinkt gewoon lekker vertrouwd. Daarnaast wordt er adequaat gemusiceerd, en is de productie zodanig van deze tijd dat alles goed te volgen is.
Wanneer je na Mothman en titelnummer Melancholia, beiden gedoseerd energiek, nog niet overtuigd bent, moet het duo Denounce en Suicidal Call het toch echt gaan doen voor je. Die laatste is echt agressieve proto-thrash uit het boekje, damn, zo hoor ik het graag! Scream Burn Die gaat op dezelfde voet verder, en rost met gemak alle gebruikte ledematen om deze muziek bij te benen aan gort. Met Veiled Woman Of The Black als prijsnummer is het album wat mij betreft dan ook compleet.
Lethal Injury brengt niks vernieuwends in het genre, maar brengt met Melancholia simpelweg een verdomd lekker old school thrash-plaatje op de markt. Niet over nadenken, hier zitten geen pretentieuze bedoelingen achter, gewoon genieten en gaan!
Kevin ‘Rambo’ van Eeckhoute - Zang
Dennis Wyffels - Gitaar
Jonjo Hardy - Gitaar
Josha Pylyser - Bas
Arthur Loobuyck - Drums