Loading...

Megascavenger - As Dystopia Beckons

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 03-04-2016

Tracklist

01. Rotting Domain (Sven Gross)
02. The Machine That Turns Humans Into Slop (David Ingram)
03. Dead City (Jocke Svensson)
04. As The Last Day Has Passed (Teddy Möller)
05. The Hell That Is This World (Kam Lee)
06. Dead Rotting And Exposed (Brynjar Helgetun)
07. Steel Through Flesh Extravaganza (Adrie Kloosterwaard)
08. The Harrowing Of Hell (Kam Lee)
09. As Dystopia Beckons

Over Megascavenger heb ik al eerder geschreven, over bandbrein Rogga Johansson nog veel meer. Ik heb me voorgenomen om over dat laatste niet al te veel woorden meer vuil te maken, tenzij dat relevant is natuurlijk. Het concept van het vorige Megascavenger-album (2014) is gehandhaafd: diverse zangers die de nummers op gepaste, en geheel eigen wijze, inbrullen. Daar zijn overigens een aantal dezelfde zangers bij, blijkbaar heeft ook Johansson zo z'n favorieten. Ik ga ze dan ook niet introduceren, de namen zullen grotendeels voor zich spreken.

Een persoonlijke favoriet is ook drummer Brynjar Helgetun, die al op zoveel projecten van de partij is. Al twijfel ik op sommige momenten of we hier niet een drumcomputer horen; ik vind hierover geen informatie die uitsluitsel geeft. Op dat drumgeluid kom ik later zeker nog even terug. Evengoed is Helgetun hier wel van de partij, en mag hij net als op voorganger At The Plateaus Of Leng weer een potje meebrullen.

Als ik de albumhoes zo eens bekijk doet die behoorlijk futuristisch aan, iets dat ik niet bepaald direct associeer met de muzikale vruchten van Johansson. Er zijn hier dan ook elementen te horen die je niet verwacht bij de Zweedse old school death-meester bij uitstek. Dat zit 'm dan vooral in het machinale - tot soms zelfs wel industrial-achtige - van de drums/percussie. De oplettende lezer heeft vast al wel gezien dat er bij de afsluitende titeltrack As Dystopia Beckons geen zanger vermeld staat. Deze bevat dan ook geen vocalen, en is een behoorlijk vreemde track, die het machinale en futuristische thema - of is het een concept - van dit album benadrukt.

Natuurlijk blijft het hoofdbestanddeel van deze muziek de al lang en breed bekende old school death van Johansson en consorten. Het afwijkende, en daarmee ook voor Johansson-begrippen verrassende, zit 'm dus in de toevoeging van een meer machinaal aspect, mede door middel van samples, dat er in enkele nummers ook echt uitspringt. Dat begint al meteen met opener Rotting Domain, maar is ook terug te horen in nummers als Dead City, Dead Rotting And Exposed en Steel Through Flesh Extravaganza. Ik vind deze min of meer verrassende aanpak dan ook echt een verrijking, waardoor As Dystopia Beckons een meerwaarde heeft ten opzichte van veel gelijkgestemde albums.

Een ding vind ik nog wel heel opvallend: er zijn twee titels met Hell in de titel, die allebei zijn ingezongen door Kam Lee. Vooral in The Harrowing Of Hell klinkt ie bijna onherkenbaar. Het zijn juist deze twee tracks die qua invulling het meest afwijken van de rest van het materiaal, met andere woorden: eigenlijk vrij weinig van doen hebben met death metal. Ik zou zeggen: ga juist die twee eens opzoeken om het beste beeld van dit album te krijgen.

Rogga Johansson - gitaar, bas

Brynjar Helgetun - drums