Solitude Within - Disappear

• BandSolitude Within [BE]
• TitelDisappear
• Release datum01-03-2017
• LabelBoxFish Records
• Genre Symfonische metal

Tracklist

01. Fade Away
02. Blame
03. Morrigan
04. Fly
05. Burn
06. Disappear
07. In My Mind
08. Eternal Flame
09. Turn Away
10. Paralyzed
11. In The Dark

Solitude Within is een nieuwe Belgische band met een zangeres/frontdame. De band is in de zomer van 2014 gevormd als Morrigàne door Emmelie Arents (zang en toetsen) en bassist Quincy Van Overmeire. Gitaristen Johan Van Criekingen en Jean-Paul JP Laffargue volgden snel, waarna met drummer Steven Neirinckx de line-up compleet was. Bijna dan toch. Die laatste werd in november 2015 echter vervangen door Ashley Ysewyn, zodat de huidige bezetting ontstond.

Begin 2016 verscheen een eerste single, Fade Away - de band heette toen nog altijd Morrigàne - die zeer gewaardeerd werd en de band liet toewerken naar een debuutalbum. Deze was in eerste instantie al gepland voor een release in de zomer van 2016, maar dat bleek niet haalbaar. In deze periode werd ook de bandnaam gewijzigd naar de huidige naam Solitude Within. Langzaam maar zeker begon de band nieuwe liedjes te schrijven, en in september 2016 verscheen een volgende levensteken: Paralyzed. Tenslotte is in maart 2017 het debuut, met de titel Disappear verschenen, en is de band klaar om de podia onveilig te gaan maken.

De muziek van Solitude Within moeten we zoeken in de symfonische hoek, en dan nog eerder rock dan metal. De band heeft deze muziek laten ontstaan door klassieke muziek te combineren met hardrock en de toevoeging van pakkende elementen uit zowel popmuziek als toegankelijke metal. Disappear is meer een soort van experimenteel album met een verscheidenheid aan geluiden en stijlen, overduidelijk van een nog jonge band die zoekende is naar een eigen gezicht.

Ondanks de wat proggy en symfonische insteek zitten de nummers van Solitude Within niet al te ingewikkeld, maar eerder rechttoe rechtaan in elkaar. Wel goed doordacht, want in elk nummer zit wel iets pakkends, waardoor je automatisch mee gaat doen met een drumbeat, een riffje of een zanglijn. Dat deze band nog zoekende is blijkt ook wel uit de verscheidenheid van het materiaal, waardoor nummers als Fade Away en Fly wel erg soft en cheesy overkomen ten opzichte van de wat krachtiger nummers. Een onwennige, bij vlagen onevenwichtige productie draagt bij aan het gebrek aan samenhang dat ik hier gevoelsmatig ervaar.

Ook krachtiger nummers als Blame, Burn of titelnummer Disappear komen daardoor niet optimaal uit de verf. Met name het gitaarwerk komt er maar bekaaid van af, daar zou ik wel meer van willen horen. Toch hoor ik wel waar de band heen wil, en dat de muzikale bedoelingen zeer degelijk in elkaar zitten. Vooral het symfonische aspect is goed verzorgd, en geeft de muziek de nodige diepgang. Ik hou het dan ook maar op gebrek aan ervaring, en verwacht dat Solitude Within met een overtuigend vervolg komt!