Loading...

Tetelestai - Tetelestai

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 03-08-2020

Tracklist

01. Vergiffenis
02. Sluier van begeerte
03. Time
04. De contradictie

Tetelestai (ontleend aan de bijbel, Grieks voor iets als afgerond, voldaan) is een drietal afkomstig uit Utrecht bestaande uit Vagevuur (Soulecy), Galgenvot (Wrang, Nevel, Verval, Soulecy, White Oak) en R. Schmidt (Verval, Wesenwille, Wrang, See Of Trees, White Oak). Bekenden van elkaar, met veel ervaring dus, vooral in de (Nederlandstalige) black metal. Die scene uit Utrecht en omgeving is mij niet vreemd, een aantal van deze bands heb ik hier al wel eens besproken. Weet Tetelestai daar met hun eerste zelfgetitelde demo iets aan toe te voegen? Vier nummers, zo'n 26 minuten aan muziek geven het antwoord. Ik laat de heren eerst zelf aan het woord om hun beweegredenen en thematiek uit te leggen:

Vagevuur en Galgenvot creëerden Tetelestai met als doel een muzikaal project te hebben dat draait om een thema dat het dagelijks leven doordringt, maar vaak aan het bewustzijn ontsnapt: de wil tot onwetendheid. Psychologen hebben aangetoond dat zogenaamde 'positieve illusies' een belangrijk deel van ons bestaan uitmaken, en veel filosofen beweren dat het moreel toelaatbaar of zelfs gezond is om opgeblazen opvattingen over iemands zelfbeheersing, vaardigheden en karakter na te streven. Tetelestai is een manifestatie van de leugens die we onszelf vertellen als een noodzakelijk mechanisme om onszelf tevreden te houden, en de valse percepties die vanuit ons perspectief als mens onontkoombaar zijn.

Goed, dan naar hun muziek. Rauwe, bijna primitieve, basale black metal, voorzien van voornamelijk Nederlandse teksten - afgezien van Time, dat Engelstalig is. Die teksten zijn van behoorlijk poëtische, filosofische aard; niet heel goed verstaanbaar wegens woest gekrijs, maar met tekstvel erbij wel te volgen. Na het stevig doorbeukende Vergiffenis volgt een momentje van bezinning met het akoestische intro van Sluier Van Begeerte. Fraai getokkel krijgt gezelschap van trommelslagen en een cello, waarna rustig wordt opgebouwd naar.... Het tempo blijft in eerste instantie overwegend rustig, waarbij de gitaar - hoe rauw het geluid ook klinkt - z'n best doet om met melodieuze leads voor de dag te komen. Natuurlijk barst het nummer halverwege helemaal open, en wordt de luisteraar geteisterd door vertrouwd klinkende chaos.

Time is denk ik het meest harde en rauwe nummer van de vier, al is halverwege wel een 'rustiger' middenstuk ingebouwd. Misschien is het ook wel het meest avontuurlijke nummer van de vier. Sowieso vind ik de opbouw van de verschillende tracks dik in orde, ik hoor veel afwisseling voorbij komen, de nummers zijn daardoor verre van voorspelbaar. Ook De Contradictie varieert in tempo, en laat zelfs een break horen waarin een heerlijk old school gitaargeluid wordt ingezet. Verrassend hoor!

Tetelestai musiceert vooral een stuk ruiger en brutaler dan ik tegenwoordig van Nederlandse black metalbands gewend ben. Qua geluid en productie is het mij zelfs te rauw, maar qua composities weet de band mij positief te verrassen. Er wordt gezorgd voor ruim voldoende afwisseling, en zelfs een enkele verrassende wending. Dit is geen muziek waar ik zelf naar luister, maar ik hoor wel degelijk interessante ideeën voorbij komen. Die combinatie maakt Tetelestai anders dan veel genregenoten. De liefhebber van 'ouderwetse' black metal zal hier zeker wat van zijn of haar gading kunnen vinden.

Vagevuur - zang, gitaar

Galgenvot - drums

R. Schmidt - bas