The End A.D. - It's All In Your Head (DeLuxe Edition)

• BandThe End A.D. [US]
• TitelIt's All In Your Head (DeLuxe Edition)
• Release datum23-12-2022
• LabelWormHoleDeath Records [IT]
• Genre Alternative metal, Crossover, Hardcore / punk

Tracklist

01. Death Cult
02. Stink
03. Bloodsucker [Deep Purple cover]
04. Head
05. Unnamed - Unloved
06. Addiction
07. Why Won’t You Die
08. I Feel Like Death
09. Tundra

The End A.D is een Amerikaanse band die is opgericht in 2014. In 2017 vond de huidige bezetting z'n beslag met de komst van zangeres en frontvrouw Ami Friend. Eind november 2019 was het tijd voor de eerste langspeler Badlands, in 2021 opgevolgd door de EP It's All In Your Head. Die laatste is eind vorig jaar via WormHoleDeath opnieuw voor het voetlicht gebracht in een iets luxere versie. De vijf tracks van de oorspronkelijke EP krijgen gezelschap van vier tracks van debuutalbum Badlands, te weten Addiction, Why Won’t You Die, I Feel Like Death en Tundra. Omdat verder alles hetzelfde is als de uitgave van het jaar ervoor, is dit wat ik toen van de EP vond:

Ik vind de muziek van The End A.D. nog altijd lastig te categoriseren. Ik zou kunnen volstaan met deze in het hokje hardcore / punk te drukken, maar dat is toch wat te kort door de bocht. In plaats van punkrock zou een term als punk-metal misschien wel passen. Ook zijn er wel sleaze-elementen waar te nemen, net zo goed als hardrock, metal en vuige rock 'n' roll-invloeden.

Vergeleken met de langspeler van twee jaar geleden hoor ik in de eerste paar tracks nauwelijks nog (thrash) metal voorbij komen, het geluid is meer richting hardcore geschoven heb ik het idee. Met uitzondering dan van Head, dat wel degelijk old school metal laat horen. Terwijl nog verrassender afsluiter Unnamed - Unloved mijn woorden helemaal logenstraft. Damn, zo blijft The End A.D. toch een band met meerdere gezichten, want deze had ik na de eerste paar tracks echt niet (meer) aan horen komen.

Smerig is deze muziek bij vlagen absoluut. Vooral de vocalen - hard, rauw, schel, weinig finesse - zijn zeker even wennen, en duwen de muziek nog het meest richting punk. Opvallendste track vind ik de Deep Purple cover Bloodsucker (van hun super-album In Rock uit 1970) die ik hier in een punkachtige versie maar matig vind uitgevoerd. Okay, ik ben Deep Purple-liefhebber van de oude stempel, dus misschien bevooroordeeld, maar dit nummer verdient echt beter dan zo afgeraffeld te worden.

Al met al blijft The End A.D. een zeer eigenzinnige band, die maling heeft aan hokjes, en van alles pikt uit diverse rock- en metal-genres om daar een eigen goedje van te brouwen. Eigenlijk zou ik deze bespreking opnieuw moeten gaan schrijven, niet als luisterervaring ter plekke, maar met de kennis achteraf na het horen van de hele EP. Dat ik gekozen heb voor deze vorm tekent het element van verrassing, en daarmee ook de opbouw van deze EP als geheel. Enjoy!

En hier mag je nog klikken voor Badlands.