Loading...

The Lucifer Principle - Play Dead

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 12-05-2017

Tracklist

01. Play Dead
02. Darker
03. Monster
04. Razor
05. Eaten by the Wolves
06. The Loss
07. Dei Gratia
08. Of Many Tongues
09. Nail the Coffin Shut

In 2007 verscheen debuutalbum Pitch Black Down van de Apeldoornse band The Lucifer Principle. In combinatie met de werkelijk spetterende live-optredens waar ik bij aanwezig was (bijvoorbeeld de cd-presentatie in de thuisstad) had de band mijn sympathie al snel gewonnen. Wie in die periode de band live heeft gezien - met de energieke presentatie van frontman Earik (ik moet toch echt 1 keer Satanklaas in dit stukje proppen godverdekut) en de contrabas in plaats van een 'normale' basgitaar - zal zich dat zeker herinneren.

In 2009 verscheen een wederom prima tweede album Welcome To Bloodshed, waarmee ook weer met groot enthousiasme werd opgetreden. Wat er vervolgens allemaal is gebeurd weet ik eigenlijk niet zo precies. Het aantal optredens nam in de loop der jaren zienderogen af, en ook aangekondigd nieuw werk bleef lang uit. Tot 2017. Eind maart verscheen 'eindelijk' het langverwachte derde album, Play Dead; gelukkig blijkt dit dan slechts een schijndood, eerder een soort verstoppertje. Heeft The Lucifer Principle in de snel veranderende metalscene nog bestaansrecht, of is de band inmiddels voorbijgestreefd door de immer in aantal groeiende concullega's?

Dat inhalen zal wel loslopen, want The Lucifer Principle hanteert nog altijd een behoorlijk eigen, herkenbare stijl. De death metal klinkt nog altijd (on)verwacht pakkend, vanaf opener en titelnummer Play Dead zit je direct helemaal in de juiste sfeer en kun je alleen nog maar meebewegen met alles dat voorbij komt. De tegenwoordig zo geroemde groove heeft deze band van nature in z'n DNA, juist dat maakt de band zo sterk in mijn beleving.

Uitermate herkenbare nummers als Play Dead en Monster, en meer agressieve tracks als Eaten by the Wolves en Of Many Tongues kunnen eigenlijk alleen door The Lucifer Principle gemaakt zijn. Zowel Play Dead als Of Many Tongues moeten het daarnaast hebben van een bijna op de zenuwen werkende herhaling van een enkele tekstregel, maar vooruit, de band komt er mee weg.

Van een herhaling van zetten is sowieso wel een beetje sprake, want met genoemde elementen weet de band donders goed waar ze hun sterke punten hebben. Toch is ook niet vergeten om de muziek helemaal in de tegenwoordige tijd te plaatsen. De grunts lijken net wat zwaarder aangezet, het geluid lijkt sowieso wat logger dan voorheen. Zonder overigens in te boeten aan het catchy gehalte, de pakkende melodieën zijn nog in elk nummer nadrukkelijk vertegenwoordigd. Daarnaast laat een nummer als Darker horen dat de band toch ook wel andere wegen durft te verkennen. En dat geldt natuurlijk stiekem ook voor de herbewerking van Dei Gratia.

Ik kijk dan ook uit naar optredens van The Lucifer Principle, want juist op het podium komt de swingende, rock 'n' roll-achtige death metal van deze band het best tot z'n recht. Ik heb eigenlijk maar 1 aanmerking op Play Dead: het album duurt te kort! 37 minuten, that's it. Al met al een geslaagde come-back, als ik het zo mag noemen.

Erik Mensinga – Vocals

Giedo de Graaf – Guitars

Thomas de Bruin – Guitars

Mikhail Kulagin – Drums

Sander Keuls – Bass