Loading...

WarCall - Dead End Pt. 2

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 31-12-2021

Tracklist

01. Intoxicated
02. Black Amber
03. Off Road
04. Control Denied
05. Venom

Het Canadese WarCall zou je bijna oudgedienden in de scene kunnen noemen. Deze band werd al in 1997 opgericht, al heette die toen nog Plan B. Onder die naam verschenen in de jaren 2003-2005 wat demo's en een EP, voordat in 2007 de naam werd veranderd naar WarCall. Onder die nieuwe naam is de band - na vier langspelers - in 2021 toe aan een tweetal nieuwe EP's. Eerder dit jaar was er Dead End Pt. 1, deel 2 is vorige mand verschenen.

Het opnameproces voor wat een nieuw album zou moeten gaan worden is in de loop van 2020 voltooid en er is nog wat werk aan de winkel aan vijf van de nummers. Maar de eerste vier nummers waren klaar, dus in plaats van te wachten met het mixen van het hele album, werd besloten om de release op te splitsen in twee EP's. Dead End Pt. 1 is een EP met vier nummers van in your face, old-school geïnspireerde metal - vooral thrash - terwijl Dead End Pt. 2 ook wat andere invloeden belooft. Voorlopig zijn deze twee EP's alleen in digitaal formaat uitgebracht, al zal een fysieke LP later tot de mogelijkheden kunnen behoren (bij voorkeur in combinatie met weer live optreden!).

De twee EP's zijn een verzameling van negen nummers en negen verhalen over strijd. Opgenomen en gemixt in een post-apocalyptische setting, als gevolg van de periode waarin we nu al bijna twee jaar zitten. De titel en het artwork vertegenwoordigen de kommer en kwel van het leven anno 2020 / 2021, en hoe de mensheid reageert op dood en onzekerheid. Met de onmogelijkheid om elkaar te ontmoeten om zelfs maar een bandfoto te maken, presenteert WarCall zichzelf als fictieve post-apocalyptische krijgers, een subtiele opmerking en knipoog naar de huidige gebeurtenissen die deze periode markeerden. Ik vind het eigenlijk wel jammer dat voor het huidige artwork als cover is gekozen voor beide EP's, de in de promo bijgesloten (getekende) bandfoto is zo veel meer sprekend vind ik.

Eerlijk gezegd merk ik weinig van de belofte dat de beide delen van Dead End van elkaar verschillen qua muzikale insteek. Afgaande op Intoxicated en Black Amber is het nog steeds energieke, boze thrash dat het voortouw neemt. Okay, op Black Amber horen we lekker twin-gitaarwerk dat duidelijk hint naar de NWOBHM, opgevolgd door een fikse blast-passage, maar dat is op zich binnen de thrash niet eens zo vreemd. Off Road rost er lekker bruut vandoor, snelheid lijkt hier bijna wel een statement op zich; een heerlijk fel nummer, met vette gitaarsolo.

Afsluiter Venom is misschien wel het enige nummer dat niet helemaal voldoet aan de thrash-norm, en bevat invloeden van zowel NWOBHM als melodeath. Ook qua sfeer vind ik dit nummer wat afwijken, het ontbeert de boosheid van de overige tracks, en zet eerder in op een wat onheilspellende, dreigende atmosfeer. Erg goed voor de afwisseling, om die reden jammer dat het de afsluiter is.

Als conclusie denk ik dat - mocht het er van komen - Dead End als geheel een coherent en lekker agressief thrash-album kan zijn. Misschien de track-volgorde wat aanpassen om meer variatie weer te geven; wat mij betreft mogen de nummers van de twee EP's lekker door elkaar gehusseld worden. Liefhebbers van degelijke thrash metal mogen WarCall zeker eens checken!

Phil - Drums

Gord - Vocals, Bass

Mat - Guitar

JC - Guitar