Loading...

Wilderun - Veil of Imagination

Gepost in Reviews door Edwynn op 21-09-2020

Tracklist

01. The Unimaginable Zero Summer
02. O Resolution!
03. Sleeping Ambassadors of the Sun
04. Scentless Core (Budding)
05. Far from Where Dreams Unfurl
06. Scentless Core (Fading)
07. The Tyranny of Imagination
08. When the Fire and the Rose Were On
09. Seventh Son of a Seventh Son [Iron Maiden cover] [bonus]

Veil Of Imagination is de derde langspeler van het in Boston gesitueerde Wilderun. Het album verscheen vorig jaar in eigen beheer. Dit jaar werd het opgepikt door Century Media en die brachten het in juli van dit jaar opnieuw uit. Wilderun is een ambitieuze band die aanvankelijk van plan was om ons met folk te gaan bestoken. Uiteindelijk is folk een klein onderdeel van een totaalpakket aan progressieve (death)metal geworden. Als eerste referentie komt vrijwel direct de oude Opeth naar boven drijven. Ook met de de latere Enslaved treffen we raakvlakken aan. Daarnaast zijn er bombastische, symfonische aspecten verweven in het drukke totaalgeluid. Met een zinderende sonische cocktail als gevolg.

The Unimaginable Zero Summer valt meteen met de deur in huis. Het is een bijna vijftien minuten durend epos waarin Wilderun alle kaarten stevig schudt. Van folky akoestische passages tuimel je in melodieuze blastbeatpassages met af en toe een stevige vertraging. Het duurt niet lang of op de achtergrond begint een orkest een stevige duit in het zakje te doen. Ook zijn er breed uitwaaierende koren die gewicht geven aan de dramatiek die af en toe te berde wordt gebracht. Er zijn prachtig uitgewerkte solo's, er is een zanger die diepe rochels afwisselt met clean zangwerk.

Met Sleeping Ambassadors Of The Sun laat de band horen ook heel klein en verstild te kunnen klinken. In de finale wordt er weer flink uitgepakt, zij het kortstondig. Uitbundig wordt het allemaal in Far from Where Dreams Unfurl. Een song die een musicaluitstraling herbergt die bij vlagen aan Pain Of Salvation herinnert. Het is mooi hoe de band zeer sterk verhalend uit de hoek komt. De verschillende ritmen en tempos verraden de prog-inslag maar ingewikkeld wordt het nergens. De rode draad blijft eenvoudig waarneembaar. Al is het zeer de moeite waard om alle nuances in de arrangementen te ontdekken.

Zo levert Wilderun een fraai uitgewerkt album af dat tot in de puntjes is uitgewerkt. De Opeth-invloeden zijn evident maar Wilderun is veel meer dan dat. Het kan uitbundig klinken, het kan bombastisch zijn en ook heel klein. Dat alles in een natuurlijk gedoseerde vorm die eigenlijk nergens geforceerd aanvoelt. Het is daarom meer dan terecht dat Century Media dit oppikt.

Evan Anderson Berry - Vocals, Guitars, Piano

Daniel Müller - Bass, Keyboards, Orchestrations

Jonathan Teachey - Drums

Wayne Ingram - Orchestrations

Joe Gettler - Guitars