Loading...

Wildheart - WildHeart

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 14-05-2016

Tracklist

01. Breaking
02. On The Run
03. Never Let Go
04. On My Way
05. Stone Cold Fox
06. Get Up (Fight Back)
07. Beautiful Regret
08. WildHeart
09. Save Me
10. First Glance
11. Lovehunter
12. Hang 'em High

Rocking you back to the 80s

Met zo'n motto, en daarnaast de bandfoto's indachtig hoor ik de bijbehorende muziek al bijna. WildHeart is afkomstig uit België, en heeft zich tot doel gesteld om de muzikale hoogtijdagen van bands als Whitesnake, Van Halen, Motley Crüe, Dokken, Ratt en Guns 'n' Roses te doen herleven. Het vijftal brengt dus onvervalste sleazy hardrock met een toefje glam, die zo uit de jaren '80 lijkt te zijn weggelopen. De band is ontstaan in maart 2014, en presenteert met WildHeart de in eigen beheer gerealiseerde debuutplaat.

Hairmetal, partymetal, spandex broeken, bandana's, doekjes om microfoons, airguitar-en, zomaar wat termen die me te binnen schieten bij het beluisteren van de muziek van WildHeart. Het album begint ook typisch: Breaking is een old school 'breaking newsflash', begeleid door gierende gitaren. Wanneer vervolgens een ijselijke schreeuw invalt ter introductie van en overgang naar het eerste nummer On The Run is het plaatje al snel compleet. Dit is onvervalste, swingende party-rock!

Never Let Go (met verrukkelijke gitaarsolo's!) doet er vervolgens qua melodie en meezingbaarheid nog een schepje boven op, zodat het feest compleet is. Iedereen die, net als ikzelf, die periode in de jaren '80 bewust heeft meegemaakt zal dit ongetwijfeld met een gevoel van weemoed begroeten. Of je deze simpele rock'n'roll nou goed vond of niet, er was gewoon niet aan te ontkomen. Dit soort hardrock is zo typerend voor een bepaald tijdsbeeld dat het me moeite kost om het naar het hier en nu te halen.

Kort door de bocht beschouwd is dat ook eigenlijk de grootste aantrekkingskracht van deze muziek. Want puur in muzikaal opzicht stelt het niet zo heel veel voor. Het is eenvoudige hardrock, die dan weer wel swingt als het spreekwoordelijk stel tieten. Ik vermoed dat ook in die hoek de tekstuele inspiratie gezocht moet worden, want die heeft in dit soort gevallen meestal niet zo veel om het lijf.

Nummers als On My Way (met lekkere basloopjes), Get Up (Fight Back), lijflied WildHeart en Lovehunter (opnieuw vette gitaarsolo) brengen mijn best verstopte eighties-gevoel naar boven. Ik kan dan ook maar moeilijk stil blijven zitten bij deze muziek. Laten we het maar houden op een soort van guilty pleasure, want echt zonder enig schaamrood op de kaken kan ik hier niet van genieten. Gelukkig staat er in de vorm van Beautiful Regret een draak van een (verplichte) ballad op het album, zodat ik even bij zinnen kom. Over gitaarsolo's gesproken: First Glance is ook zo'n klassiekertje uit de tijd dat het nog normaal was om gewoon een solo op je album te zetten.

Ik denk dat ik hiermee wel genoeg gezegd heb om het plaatje duidelijk te maken. De CD-presentatie is op 21 mei in Geraardsbergen, dat zal vast een enorm feest worden. Ik verstop weer snel mijn jaren '80 parafernalia voordat mijn vrouw hier achter komt....

Farty - zang

Foxx - gitaar

Stevie Dee - bas

Juice - gitaar

Thunderberck - drums