Mortillery - Murder Death Kill

• BandMortillery [CA]
• TitelMurder Death Kill
• Release datum29-06-2012
• LabelNapalm Records [AT]

Tracklist

01. Murder Death Kill
02. Sacrifice
03. Evil Remains
04. Fritzl's Cellar
05. Outbreak
06. Despised By Blood
07. Countless Suicide
08. Voracious Undead
09. Without Weapons
10. Mortal Artillery

Wat worden diegenen die thrash een warm hart toedragen toch verwend het afgelopen jaar. Niet alleen oude rotten zoals Overkill en Tankard komen met leuke nieuwe albums. Ook de retrogarde laat op luidruchtige wijze van zich horen. Ik noem heel even Municipal Waste, T.C.F. , Fastkill, Destitution en dan ben ik er vast nog een heleboel vergeten. Het Canadese Mortillery, u raadt het al, mag zich rustig bij dat rijtje aansluiten.

De gelijknamige EP uit 2010 was voldoende voor Napalm om de drie heren en twee dames van Mortillery in hun stallen onder te brengen. Twee jaar later brengt Mortillery alweer een heuse langspeler uit. En een blik op het artwork maakt elke review al direct overbodig. Ouderwets artwork dat alleen metalheads zullen begrijpen en waarderen. Murder Death Kill staat dan ook bol van de obstinate thrash die door professor Barabas met de teletijdmachine rechtstreeks uit 1986 hiernaartoe lijkt te zijn geflitst. Vocaliste Cara McCutchen wisselt woeste screams af met iets cleanere, afgeknepen passages en in die laatste vocale verschijningsvorm heb je helemaal het idee dat je naar een Brian Slagel productie zit te luisteren. Mij bekruipt het gevoel dat het ook precies de uitwerking is waarop dit vijftal zinspeelt.

Juist de vrouwelijke vocalen zorgen ervoor dat Mortillery zich heel gemakkelijk laat vergelijken met Znöwhite en Détente. Vooral de geknepen vocalen zouden zo van Nicole Lee afkomstig kunnen zijn. Dat is helemaal geen belediging overigens. Want toevallig waren dat twee hele toffe bands die in de slipstream van de grote acts op redelijke waarderingen mocht rekenen. Muzikaal gezien is hetgeen dat gebracht wordt ook dik in orde. Het biedt weliswaar niets baanbrekends of iets anders waardoor we geschokt van onze stoelen vallen. Het album biedt gewoon veertig minuten een adequate uitlaatklep voor opgekropte frustraties. Heel lang hebben we het moeten stellen zonder dit soort thrash. En blij toe dat dit sinds enkele jaren anders is.

De productie laat de riffs bij vlagen lekker vlammen. En de polkatempo’s houden de vaart er goed in. Mortillery is op haar best in de kortere opzwepende tracks zoals Evil Remains en Without Weapons. De nummers die boven de vijf minuten klokken hebben wat moeite de aandacht vast te blijven houden. Gelukkig zijn dat er maar twee dus dat wordt meer dan voldoende gecompenseerd.

Wie wat te thrashen zoekt en stuit op Murder Death Kill, hoeft niet te aarzelen.