Desolate Pathway - Of Gods and Heroes

• BandDesolate Pathway [GB]
• TitelOf Gods and Heroes
• Release datum22-10-2016
• LabelEigen beheer
• PromotorAgainst PR [PT]
• Genre Doommetal, Heavy / power metal

Tracklist

01. Intro
02. The Old Ferryman
03. The Perilous Sea
04. Medusa's Lair
05. Into the Realms of Poseidon
06. Enchanted Voices
07. Gods of the Deep
08. The Winged Divinity
09. Trojan War

De Britse band Desolate Pathway bracht in 2014 het alleraardigste debuutalbum Valley Of The King uit. De old school, epische doom/heavy metal mix leek daarop rechtstreeks weggelopen uit de jaren '80, inclusief bijbehorende sound. Twee jaar verder is er wel wat veranderd voor de band. Of eigenlijk duo, want er zijn slechts twee personen over van de band van twee jaar geleden: gitarist Vince Hempstead (ex-Pagan Altar) en (de vrouwelijke) drummer Mags. Beiden verzorgen ook de vocalen. Zij zijn dan ook hoofdverantwoordelijk voor de opvolger van dat prima ontvangen debuut: Of Gods and Heroes. Voor de baspartijen is trouwens gebruik gemaakt van verschillende gastmuzikanten.

De bandsamenstelling blijkt uiteindelijk de belangrijkste verandering, want aan het geluid lijkt nauwelijks gesleuteld. Het zijn nog steeds de verwijzingen naar oude Candlemass en eventueel Black Sabbath (Medusa's Lair!), en de tragere, donkere kant van de NWOBHM waar het bij Desolate Pathway om draait. Qua muzikale insteek en oubolligheid zou de band prima passen op het Italiaanse Cruz Del Sur label; dat klinkt misschien wat raar, maar het is een goede indicatie voor wat voor muziek je kan verwachten.

Na het ronduit saaie Intro komt het album met The Old Ferryman wat mij betreft ook maar moeilijk op gang. Ik weet het, het is doom, maar dit nummer is eigenlijk gewoon te sloom; ik vind het niet interessant of spannend. Het zal achteraf gelukkig de enige misser blijken op dit album. Want met The Perilous Sea en vooral Medusa's Lair weet het duo het ware doom-hart te raken. Die laatste heeft echt een heerlijk slepende, lekker old school riff; die doet het voor mij helemaal, hoeveel er ook van Black Sabbath geleend is.

Die lijn wordt met Into the Realms of Poseidon en Enchanted Voices goed doorgetrokken. Wanneer het tempo lichtjes omhoog gaat horen we de invloeden van de epische heavy metal en de NWOBHM. Dit lijkt me een prima wisselwerking met alleen maar de traagste stukken, die anders wel erg eentonig zouden worden. Dat heeft de band dus slim aangepakt. Ook slim vind ik afsluiten met Trojan War, een lekker heavy en donker nummer, dat wel weer heel erg aan enerzijds Black Sabbath, en anderszins Candlemass doet denken.

Het grote minpunt van Of Gods and Heroes vind ik, dat ik me constant zit af te vragen: waar heb ik dit stuk eerder gehoord. Het lijkt er zo wel heel erg op dat de nummers van knip- en plakwerk van bekendere bands in elkaar zitten. Nou weet ik zelf ook wel dat doom metal niet de meest originele muzieksoort is, maar hier ligt de 'inspiratie' er wel heel dik bovenop. Desalniettemin luister het album lekker weg, en echt storen doet het me ook niet. Luistertip: The Winged Divinity.