Epica - The Solace System

• BandEpica [NL]
• TitelThe Solace System
• Release datum01-09-2017
• LabelNuclear Blast [DE]
• Genre Symfonische metal

Tracklist

01. The Solace System
02. Fight Your Demons
03. Architect Of Light
04. Wheel Of Destiny
05. Immortal Melancholy
06. Decoded Poetry

Het gebeurt niet vaak dat Epica een tussendoortje zoals deze EP, The Solace System uitbrengt. Maar als ze het doen, doen ze het goed. In wezen bevat dit plaatje alles dat niet meer op het voorgaande album The Holographic Principle paste. Typisch Epica: zit het vol? Dan doen we toch meer! Maar mij hoor je absoluut niet klagen. Meer Epica, wie wil dat nou niet?

Deze EP trapt af met de titeltrack, die al is verschenen met videoclip. Het feit dat er een anime-achtige insteek werd gebruikt hierbij vond ik ergens wat vreemd. Het leek meer op een fanproject dan wat anders. Wel vond ik het ook grappig; ik had met de release van het album met Mark Jansen gesproken en vergeleek het idee achter the Holographic Principle met de Sword Art Online anime. Niet dat Mark er ooit van had gehoord, zo hij zei, maar dan nu toch zo’n video uitbrengen. Een opmerkelijk toeval. Qua thema – zowel muzikaal als tekstueel gezien – merk je inderdaad dat dit het overschot is van wat er voor Holographic Principle was geschreven. Dit nummer kenmerkt zich wel door een markant laag refrein.

Fight Your Demons is vervolgens een aardige rauwdouwer, waar het symfonische wat meer achter blijft om ruim baan te geven aan gitaren en drums. Architect of Light heeft al gelijk een wat fijner gevoel. Ergens pompeus en ergens ook relaxed. Van een refrein is niet echt sprake, maar halverwege zit er toch iets dat er op lijkt. Het is een van de betere die ik van ze heb gehoord, met een verslavende flow op een moordend drumritme die heel welkom is, zeker nu Epica echt heel veel doet met piekerige koren en hoekige gitaren.

Wheel of Destiny is wat lastiger te behappen en heeft wat meer luisterbeurten nodig om te bezinken. Het lijkt wel of de verschillende onderdelen van het nummer een bijeengeraapt totaal zijn van verschillende nummers. Een brug hier vandaan, een refrein daar vandaan… ergens kan ik er niet echt een rode draad in vinden. Halverwege lijkt het allemaal wel een beetje meer bij elkaar te komen maar dit is een beetje een Frankenstein in eerste instantie.

Immortal Melancholy was ook al verschenen met anime-music video, wat een aparte keus was voor zo’n mooie, ingetogen ballad. Vrij van herrie en vol van gevoel, waar Simone center stage neemt en doet wat ze het beste kan. Hekkensluiter Decoded Poetry is nog zo eentje waarmee ik eerst niet weet wat ik ermee aan moet. Begint met 'wel aardig' maar werkt zicht naar een 'hell yeah!' zodra die koren even laten horen waar ze van gemaakt zijn, en blijkt achteraf een van de meest interessante nummers op deze EP. Save the unexpected best for last. Slim gedaan!

Met elke release van Epica verwacht je het een en ander, en Epica levert. 100%. Deze EP is geen uitzondering. Gewoon een prima toevoeging van wat er al was, waarin de band even wil laten weten dat hoeveel ze ook maken, ze hun ‘touch’ nooit verliezen.