Loading...

Cyanide Paradise - Reach For The Stars

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 09-08-2019

Tracklist

01. Subatomic
02. Enlightenment
03. Pestilence
04. Reach For The Stars

Melodieuze death metal vanuit onverwachte hoek; niet vanuit het hoge Noorden, meer bepaald Zweden begin jaren '90, maar vanuit het Zuiden van Nederland (om preciezer te zijn die prachtige provincie Noord-Brabant, waar ik zelf ook vandaan kom). Andere locatie, ander tijdperk ook, maar een opvallend overeenkomstig geluid. Cyanide Paradise is een splinternieuwe band - letterlijk, want ze bestaan pas een paar maanden - die zichzelf blijkbaar al snel wil voorstellen middels een eerste EP: Reach For the Stars. Ik vermoed dat in die titel ook wel een beetje de wilskracht van de band terug te vinden is; en daar is natuurlijk ook helemaal niks mis mee.

Hoewel de band zelf nieuw is, zijn de deelnemende muzikanten niet echt nieuwelingen meer. Weliswaar wordt druk gezocht naar uitbreiding, op dit moment is Cyanide Paradise nog slechts een trio. De band is opgericht door gitarist Martin en bassist Jeff, die al eerder in bands samen speelden. Een vocalist was al snel gevonden, aangezien zangeres Linn ook bekend was met diezelfde bands, samen met Jeff tegenwoordig ook in Pictura Poesies (album Miseriae Mundi uit 2017 is een aanrader!) zit, en beiden volgens mij ook in het dagelijkse leven partners zijn. Een drummer van vlees en bloed ontbreekt nog, dat gedeelte komt hier nog uit een kastje.

Hoewel Reach For The Stars wat tekenen vertoont van een wat voorbarige of haastklus, is potentie onmiskenbaar aanwezig. Dat drumgeluid moet echt wat meer organisch, de eindmix mist nogal wat finesse, en de composities mogen nog wat spannender. Tot zover het azijn-gezeik, want Cyanide Paradise heeft het echt wel in zich om met een geheel eigen smoel voor de dag te komen. Deze EP klinkt vooral nog wat ongepolijst, maar wanneer je door het ongekunstelde geluid heen luistert, hoor je toch zeer degelijke muzikale ideeën. Ok, de schatplichtigheid aan een band als Dark Tranquility ligt er wel wat dik bovenop, maar Cyanide Paradise doet echt wel z'n best om een eigen schwung te geven aan de melodeath-insteek.

Natuurlijk zijn de sterke grunts uit de dames-strot op papier een leuk selling point, maar deze zijn gewoon oprecht keihard raak. Bovendien vormen ze een fraai contrast met de melodieuze gitaarlijnen, zoals opener Subatomic laat horen. Het is pas bij Pestilence dat er wat meer snelheid en dynamiek om de hoek komt kijken, hierdoor lijkt Enlightenment- ingeklemd tussen de opener en deze wat vlottere track - een stuk vlakker. Opnieuw valt de samenwerking tussen melodieus gitaarspel en de zware grunt het meest op, al moet ook de basgitaar hier niet onderschat worden. Het beste nummer van de vier vind ik zelf het afsluitende titelnummer Reach For The Stars. Net wat levendiger, met iets meer variatie, vooral in de gitaren.

Ik ga er van uit dat ook de leden van Cyanide Paradise zelf heel goed weten dat een en ander nog wel voor verbetering vatbaar is. Maar als visitekaartje vind ik deze EP zeker geslaagd. Het drietal hoeft zich zeker niet te schamen voor wat ze hier laten horen, en met de genoemde verbeterpuntjes in het achterhoofd ben ik benieuwd naar de progressie van deze band.

Martin Vos - guitars, vocals

Jeff Wennekes - bass guitar

Linn Liv - vocals