Absolutus - Pugnare In Iis Quae Obtinere Non Possis

• BandAbsolutus [BE]
• TitelPugnare In Iis Quae Obtinere Non Possis
• Release datum14-10-2015
• LabelHeidens Hart [NL]
• PromotorAgainst PR [PT]

Tracklist

01. Abyssus Abyssum Invocat
02. Sunt Verba Et Voces Praetereaque Nihil
03. Credo Quia Absurdum
04. Ego Sum Qui Sum
05. Damnat Quod Non Intelligunt
06. Pugnare In IIs Quae Obtinere Non Possis
07. Decepimur Specie Recti
08. Virgo Dei Genitrix
09. Numen

Absolutus komt uit België en is al bezig sinds 2003. Het lijkt me zo'n beetje een project met 1 vast 'band'lid, te weten gitarist en krijser Abstrusus. Met Absolutus is hij op platenfront nog niet al te actief geweest, in al die jaren verschenen slechts debuutalbum Ostendit Quam Nihil Sumus (2005) en EP Nihil Mali Non Inest (2008). Pas in 2015 verscheen er nieuw werk in de vorm van album Pugnare In Iis Quae Obtinere Non Possis; deze is in oktober 2015 tot ons gekomen via label Heidens Hart.

Wat Absolutus ons op dit nieuwe album voorschotelt is te omschrijven als old school, behoorlijk nihilistische, rauwe black metal. Behoorlijk klassiek geproduceerd ook, zoals gezegd rauw, soms zelfs een beetje minimalistisch, met als kenmerk de nodige galm op zowel de zang als de drums. Dat daarmee het gitaarwerk naar de achtergrond wordt gedrukt is dan blijkbaar geen bezwaar. Dat geldt ook voor de teksten. Alle songtitels zijn sowieso in het Latijn, in welke taal de teksten worden uitgekrijst weet ik niet, ze zijn simpelweg niet te verstaan. Ook dat is geen bezwaar: de sfeer die wordt neergezet spreekt boekdelen.

Mocht je uit het bovenstaande de conclusie trekken dat slechts ramme(le)nde black metal wordt voorgeschoteld, dat is dan niet juist. De muziek op zich is namelijk goed verzorgd, en bevat wat elementen die de nodige diepgang herbergen, en daarnaast laten horen dat de band wel degelijk in het nu vertoeft. Zo is wat tegendraadsheid te bespeuren, die doet denken aan een Deathspell Omega; het is net een wat afwijkend sfeertje dat daaraan ten grondslag ligt. En over sfeer gesproken: de ziedende black metal van Absolutus wordt meer dan eens onderbroken middels ambiente intermezzo's, zodat nooit lang aan en stuk door geramd wordt. Deze stukken zijn medebepalend voor de sfeer op Pugnare In Iis Quae Obtinere Non Possis.

Dat begint al met opener Abyssus Abyssum Invocat; maar ook Damnat Quod Non Intelligunt, Decepimur Specie Recti en afsluiter Numen zijn vrijwel puur ambiente passages, die aan het nihilistische van de overige titels z'n eigen naargeestige sfeer toevoegen. Zoals gezegd sfeerbepalend voor het album. Voor het overige wordt de sfeer gekenmerkt door de gedateerde jaren '80 feel, eenvoudig, maar niettemin ronduit evil! Black metal-puristen weten genoeg en gaan op zoek naar deze plaat. Of luisteren eerst hieronder naar de officiële album-stream.