Loading...

Anaal Nathrakh - The Whole Of The Law

Gepost in Reviews door Marko op 16-10-2016

Tracklist

01. The Nameless Dread
02. Depravity Favours the Bold
03. Hold Your Children Close and Pray for Oblivion
04. We Will Fucking Kill You
05. ...So We Can Die Happy
06. In Flagrante Delicto
07. And You Will Beg for Our Secrets
08. Extravaganza!
09. On Being a Slave
10. The Great Spectator
11. Of Horror, and the Black Shawls
12. Powerslave (Iron Maiden cover)(bonus)
13. Man @ C&A (The Specials cover)(bonus)

Er komt niet al te veel goeds uit Birmingham. Het wordt ook wel het afvoerputje van Engeland genoemd en dat komt allemaal door Anaal Nathrakh. Al jaren brengen ze met grote regelmaat een nieuwe plaat uit, de één wat beter dan de ander, maar extreem en smerig is het sowieso.

Na het ietwat tegenvallende Desideratum uit 2014 (uiteraard ook hier besproken), gaat Anaal Nathrakh dit jaar weer in de top van mijn jaarlijst eindigen. Met The Whole of the Law krijgt de luisteraar werkelijk een baksteen tegen de bek gesmeten! Het begint al met het intro, dat (onbewust) een vette tribute aan MZ 412 is. Een pikzwart industrial stuk, dat overgaat in het eerste nummer dat openbaar gemaakt werd door de band, Depravity Favours the Bold. Een knaller van een opener, gevolgd door een nog extremer nummer in de vorm van Hold Your Children Close and Pray for Oblivion. De gabberbeats rammen de ramen aan gort, terwijl het ‘catchy’ refrein makkelijk in je hoofd blijft hangen.

Er wordt daarna vrolijk verder op het gaspedaal geduwd met We Will Fucking Kill You en So We Can Die Happy. Het grootste pluspunt is de grotendeels afwezigheid van het metalcore geneuzel dat op de voorganger nogal aanwezig was. Er komt ook op deze plaat wel wat voorbij, maar niet storend. In Flagrante Delicto is zo’n nummer, het is ook het minste nummer op The Whole of the Law, wat het daarmee geen slecht nummer maakt. And You Will Beg for Our Secrets stampt weer flink in de kloten van de luisteraar, dat gaat een mooi live-nummer worden. Het meest aparte nummer is Extravaganza!, de titel zegt het al eigenlijk. De King Diamond-zang in combinatie met weer een goed stuk industrial en wat breaks zorgen voor een gestoord nummer, dat dus positief uit te leggen is in dit geval.

De laatste drie nummers zijn veelal vol gas, met een lekker beatje erbij. Afsluiter Of Horror, and the Black Shawls is de omgekeerde versie van Drug-Fucking Abomination van Vanitas, het eindigt in dit geval dus heel rustig en groovy. Mijn versie heeft nog twee covers, Powerslave van Iron Maiden en Man @ C&A van The Specials. Beide nummers zijn erg goed gedaan en ondanks het extreme karakter van Anaal Nathrakh toch herkenbaar.

Mick Kenney - Bass, Guitars, Programming

Dave Hunt - Vocals