Assumption - Hadean Tides

• BandAssumption [IT]
• TitelHadean Tides
• Release datum20-05-2022
• LabelEverlasting Spew Records [IT], Sentient Ruin [US]
• Genre Doommetal

Tracklist

01. Oration
02. Submerged By Hadean Tides
03. Daughters Of The Lotus
04. Breath of the Dedalus
05. Liquescent Hours
06. Triptych
07. Black Trees Waving

Daar heb je hem weer hoor, met z'n Italiaanse doom-metal-horror-clichés. Niet helemaal. Want deze keer is het de beurt aan Assumption met hun tweede langspeler Hadean Tides; opvolger van Absconditus uit 2018, maar pas mijn kennismaking met deze band. En hier komt geen horror aan te pas, Assumption zet in op aspecten die daar nog aan voorbij gaan, met muziek die zo smerig is, dat je er zo bang van wordt, daar kan geen horror tegen op!

Hadean Tides ziet het Italiaanse kwartet hun akelige, experimentele, langzaam bewegende death metal-formule meenemen naar een rijk van absoluut zielsverslindende grootsheid, zich ontvouwend in bijna een uur van gedowntunede, zich traag voortslepende, contemplatieve klaagzangen, in een betoverende sfeer. Weinig underground extreme metalbands zijn tegenwoordig in staat om zulke grandioze visioenen van intens duistere dimensies en verwarrende bewustzijnstoestanden op te roepen als Assumption doet op dit album.

Krachtige riffs, onheilspellend ambient soundscapes (Breath Of The Dedalus) en onaards gebrul worden verweven met elkaar, en gevangen in een onontwarbare tijdsvertraging om een ​​monsterlijke auditieve hallucinatie te vormen die op drift is naar de onvermijdelijke afgrond. Met toevoeging van toetsen, strijkers, koorzang en fluit worden betoverende plaatjes geschilderd, om vervolgens verpletterd te worden door de nietsontziende doom-uitbarstingen. Alsof dat niet genoeg is wordt je ook nog eens opgeschrikt door zo'n nietsontziende blast halverwege Daughters Of The Lotus, die hoor of zie je echt niet aankomen!

Het kan niet anders dan dat (de lange) afsluiter Black Trees Waving het hoogtepunt is van zo'n monumentaal album. Ultieme somberheid, dreigende traagheid en raadselachtige atmosferen wisselen elkaar af om de luisteraar zowel te betoveren, te overrompelen, angst aan te jagen, maar ook te verbazen, verrassen of zelfs verwarren. Assumption speelt met sferen en emoties alsof het allemaal heel vanzelfsprekend is. Maar zo verpletterend als op Hadean Times heb ik doom maar zelden ervaren.