Loading...

Blackfinger - Blackfinger

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 01-02-2014

Tracklist

01. I Am Jon
02. Yellowood
03. Why God
04. On Tuesday morning
05. As long as I'm with you
06. Here comes the rain
07. Keep fallin down
08. My many colored days
09. For one more day
10. All the leaves are brown
11. Till death do us part

De namen Eric Wagner en Trouble zullen voor altijd met elkaar verbonden blijven. De zanger met het kenmerkende stemgeluid was jarenlang het boegbeeld van die band. Na(ast) meerdere bands en (zij)projecten is hij sinds een paar jaar actief met een nieuwe band, waarvan de muziek hem op het lijf geschreven lijkt en naadloos lijkt aan te sluiten bij die van Trouble: Blackfinger. Deze band debuteert eind januari met het gelijknamige album.

Hoewel het in het geval van Wagner onvermijdelijk is, is het in plaats van telkens vergelijken met Trouble misschien toch maar verstandiger om te kijken naar de verschillen, om zo de nieuwe band op eigen waarde te schatten. Blackfinger lijkt eerder geïnspireerd op de 'gloomy' en psychedelische kant van het brede spectrum van de pop- en rockmuziek dan op op pure doom. De band lijkt nadrukkelijker meer authentieke rockmuziek te brengen.

Zo is opener I Am Jon in eerste instantie een verrassend fragiel nummer, een ballad bijna. Het is een vrij pakkend nummer, open, melodieus, subtiel en bijna minimalistisch in elkaar gezet. Met terugwerkende kracht een sterk begin van het album. Natuurlijk wordt de klassieke doom niet vergeten, zoals hierna Yellowood en Why God laten horen. Hier horen we de roots van Wagner duidelijk naar voren komen, zonder overigens direct naar 'die band' te verwijzen, de invloed zou evengoed (of nog beter) Black Sabbath kunnen zijn.

De nummers van Blackfinger zijn over het algemeen compact en direct, we horen hier nauwelijks uitgesponnen passages, het lijkt hier te draaien om 'het liedje'. Nummers als On Tuesday Morning, Keep Fallin Down en vooral For One More Day doen denken aan liedjes en concepten uit de jaren '60 en '70, waarbij zeker Pink Floyd me als vergelijking te binnen schiet. Sober, op een of andere manier toch pakkend, dwingend, met die typisch psychedelische, wat duistere sfeer. Verwacht hier geen scheurende gitaren, maar fraai, clean gespeelde lijntjes.

Het meest opvallende nummer van het album is ongetwijfeld As Long As I’m With You. Begeleid door piano, strijkers en minimaal drumwerk mag een gedragen klinkende Wagner hier zijn beste beentje voor zetten. Dit is echt een klassiek luisterliedje geworden; het eerder genoemde I Am Jon was er een voorbode van dat een nummer als dit er aan zat te komen. Ik ben benieuwd wat de Trouble / doom liefhebber hier van vindt.

Naast genoemde nummers mogen natuurlijk ook het distorted gitaargeluid en ouderwetse doomrockers niet ontbreken, want ook die zijn er nog wel een paar. Here Comes The Rain (cowbell!), My Many Coloured Days en afsluiter Till Death Do Us Part zullen aan de behoefte van de doomliefhebber voldoen. Daartussen vinden we nog een min of meer uptempo, weinigzeggend rockertje als All The Leaves Are Brown, wat mij betreft een van de mindere nummers van het album.

Met als overeenkomst, doomgericht of niet, dat (bijna) alle nummers sterk in elkaar zitten en naar een ver verleden terugvoeren, vind ik dit een vrij verrassend album van de voormalig Trouble-voorman en z'n nieuwe band. Of eenieder die afkomt op de naam van deze man Blackfinger meteen zal kunnen waarderen, betwijfel ik. Laat dat los en geef het album dan nog een kans; ik spreek uit eigen ervaring. Ok, dan nog vind ik niet alle nummers even sterk, maar het merendeel mag er zeker wezen!

Eric Wagner – vocals

Rico Bianchi – guitar

Doug Hakes – guitar

Ben Smith – bass

Larry Piatz – drums