Bloody Hammers - Bloody Hammers

• BandBloody Hammers [US]
• TitelBloody Hammers
• Release datum23-11-2012
• LabelSoulseller Records [NL]
• PromotorSure Shot Worx [DE]

Tracklist

01. Witch of Endor
02. Fear No Evil
03. The Last Legion of Sorrow
04. Say Goodbye to the Sun
05. The Witching Hour
06. Black Magic
07. Trisect
08. Beyond the Door
09. Souls On Fire
10. Don't Breathe A Word

Bloody Hammers is een Amerikaanse rockband en past bij uitstek in de huidige, heersende retro golf. Met door henzelf genoemde invloeden als Black Sabbath, Pentagram, Nick Cave, Roky Erickson, Arthur Brown ('I am the God of Hellfire!'); maar ook de Hammer horrorfilms is al een redelijke inschatting te maken waar dit heen gaat. Het gelijkgetitelde Bloody Hammers is het debuutalbum, dat gevuld is met op de jaren '70 geschoeide psychedelische rock met de bekende occulte thematiek.

Titels als Witch Of Endor, The Witching Hour, Black Magic en Souls On Fire spreken boekdelen; zowel voor het geluid als de gebezigde thematiek. Melodie en sfeer zijn de sterkhouders van dit album, de cleane zang is enorm pakkend, de muziek zou ik bijna easy listening rock willen noemen. Rechtstreeks weggeplukt uit die roemruchte seventies, met bijpassend vintage geluid. Zo ouderwets dat het helemaal past in de hedendaagse retro hype; hoe paradoxaal.

Verwacht geen metalen klanken op dit album, hou het maar op stoner rock (opener Witch Of Endor, Beyond The Door) met haast poppy invloeden. De gitaar ronkt weliswaar lekker (en vooral overstuurd), de riffs zijn om de vingers bij af te likken, maar over het geheel is de muziek vooral toegankelijk. Het heeft de pakkendheid van een band als Ghost, soms zelfs poppy. Fear No Evil bijvoorbeeld, dat zeker door de toevoeging van wat toetsen en het cheesy zanglijntje wel heel erg gladjes klinkt.

Het begin van The Last Legion Of Sorrow laat echter horen dat Bloody Hammers de duistere aanpak ook prima beheerst. Nog steeds toegankelijk, maar met een heavier insteek. Ronduit psychedelisch/occult wordt het met Say Goodbye To The Sun, waar een lekker spooky sfeertje gecreëerd wordt. Beyond The Door haalt een wel oubollig trucje uit door het intro achterstevoren te laten horen, laten we dat maar met een fikse knipoog nemen. Zelfs de akoestische ballad mag op het album niet ontbreken: Don't Breathe A Word sluit dan ook in stemming af.

Liefhebbers van ouderwetse rock met een occult of anderszins duister tintje hebben er weer een prima album bij. Ben je echter niet gevoelig voor of al weer uitgekeken op deze nadrukkelijke retro stroming, dan zal Bloody Hammers je ook niet overtuigen. Band en album bieden namelijk niets nieuws binnen het genre. Maar verdomd wat klinkt die muziek lekker.