Bonded - Into Blackness

• BandBonded [DE]
• TitelInto Blackness
• Release datum12-11-2021
• LabelCentury Media Records [DE]
• Genre Thrashmetal

Tracklist

01. The Arsonist (Intro)
02. Watch (While The World Burns)
03. Lilith (Queen Of Blood)
04. The Holy Whore
05. Division Of The Damned
06. Into The Blackness Of A Wartime Night
07. Destroy The Things I Love
08. Final Stand
09. Ill-Minded Freak
10. Way Of The Knife
11. The Eyes Of Madness
12. Humanity on Sale [bonus]
13. Will to Survive [bonus]

Na op niet geheel vriendschappelijke wijze bij Sodom te zijn afgedankt, besloten drummer Markus Freiwald en gitarist Bernd Kost het er niet bij te laten zitten, om direct hun eigen thrash-band op te richten: Bonded. Rest In Violence was in januari 2020 het debuutalbum, waar ik best over te spreken was. In ongewijzigde bezetting heeft het vijftal net de opvolger uit: Into Blackness.

Net als het debuut staat ook de nieuweling weer bol van de dampende, op oudschoolse leest geschoeide thrash metal. Niet per se gericht op de Duitse variant, want ook Amerikaanse invloeden zijn zeker terug te horen. Het fijne aan Bonded vind ik dat zij hun old school roots prima weten te vertalen naar een eigentijdse aanpak, dat vleugje groove dat wordt toegepast doet het 'm wat dat betreft helemaal. Into Blackness klinkt dus alles behalve ouderwets, maar zet juist in op muziek van deze tijd.

Na het vrij standaard intro The Arsonist schiet Watch (While The World Burns) vol vuur uit de startblokken. Lekker fel en opzwepend, zo begin je een thrash-album! Het zet de toon voor een aangenaam klein uurtje (inclusief bonus 13 tracks in 54 minuten) onvervalst thrash-plezier. Naast de opener hebben beide uitgebrachte singles / videos (Lilith, Into The Blackness Of A Wartime Night) bij mij al de nodige verwachtingen opgewekt, die gelukkig helemaal worden waargemaakt. Al blijken het wel twee van de sterkere nummers van het album. Nou ja, alsof er ook maar slechte nummers op deze plaat zouden kunnen staan. Niet dus!

Het enige kleine minpuntje dat ik kan bedenken is dat de schreeuwerige zang van Ingo me na een aantal nummers begint te storen. Zijn zang is niet afwisselend genoeg om over de gehele speelduur van dit album te kunnen bekoren, vind ik. Het valt juist op doordat de muziek zelf wel boordevol variatie zit. Hard beukende tracks bevatten melodieuze refreinen, midtempo passages zitten juist weer vol dreiging, terwijl de snelste stukken daadwerkelijk opzwepen (Final Stand!). Zelfs de twee bonustracks vind ik volwaardig - het is zeker geen restmateriaal - en doen kwalitatief niet onder voor de rest van de tracks.

Zo kom ik voorzichtig tot de conclusie dat Bonded vooruit is gegaan ten opzichte van hun debuut. De composities zijn net wat meer uitgekiend, er is nog wat beter gelet op de afwisseling tussen diverse aspecten als groove, snelheid, melodie (let daarbij op de gitaarleads en -solo's!) en atmosfeer. Als je houdt van klassieke thrash in een eigentijds jasje, dan is Into Blackness het album voor jou!