Cosmic Reaper - Bleed The Wicked, Drown The Damned

• BandCosmic Reaper [US]
• TitelBleed The Wicked, Drown The Damned
• Release datum26-09-2025
• LabelHeavy Psych Sounds [IT]
• PromotorPurple Sage PR [FR]
• Genre Doommetal, Stoner

Tracklist

01. Hammer
02. Bloodfeather
03. Pot of Gold
04. Parasites
05. Dwelling
06. Perfect Organism
07. Bones
08. Waiting by the Gallows

Sinds 2017 draagt ​​Cosmic Reaper een vlammende fakkel, gesmeed in de lange traditie van doom en sludge. Opkomend uit de schaduwen van Charlotte, North Carolina, combineert de band rauwe southern swing met de klassieke input van de oorspronkelijke heavy metal, en creëert zo een geluid dat even doordrenkt is van Amerikaanse mystiek, een overladen versterker-verering, als ook traditionele waarden. Hun tweede album Bleed The Wicked, Drown The Damned laat dat allemaal in optima forma voorbij komen.

Toegegeven, de meeste van deze nummers volgen dezelfde basisstructuur, weliswaar met enige variatie in herhalingen, tempowisselingen, met een of twee oneven maatsoorten, en eindigen over het algemeen met een solo in de laatste minuut of ietsjes langer. Deze formule is beproefd, en kennen we al sinds lang vervlogen Sabbathiaanse tijden.

Hammer en Bloodfeather zetten daarmee de toon voor dit album. Vooral die tweede is lekker sloom, en juist dan wordt een aloud bekend verschijnsel duidelijk: hoe maak je een soort van lijzige zang interessant genoeg om juist deze logge muziek adequaat te begeleiden of ondersteunen. Voor mij zijn de riffs en de donderende ritmesectie de hoofdrolspelers, het soort hier gebezigde zang is slechts een soort van noodzakelijk kwaad. Qua sfeer past het ongetwijfeld, maar ik heb echt moeite om er doorheen te luisteren om optimaal van de eigenlijke muziek te genieten.

Van psychedelisch (Dwelling) via slepend (Perfect Organism) tot dreigend beukend (Pot Of Gold, Bones) vinkt Cosmic Reaper de hokjes van het genre af. Oerdegelijk, comfortabel, maar o zo aantrekkelijk - wat mij betreft dan toch. Fans van deze stijl, of eigenlijk iedereen die al eens stoner doom heeft gehoord, zullen hier niets verrassends aan vinden: zware riffs, vrij simplistische songwriting en ietwat zwakke vocalen. En toch, al met al, luistert dit zo verdomd lekker weg!