Dormant Ordeal - It Rains, It Pours

• BandDormant Ordeal [PL]
• TitelIt Rains, It Pours
• Release datum17-03-2013
• LabelEigen beheer

Tracklist

01. Depopulation of Io
02. Cypress Mourning
03. The Stepfather
04. The Sinless
05. Your Mother-Slave
06. Unimagined, Unwritten, Unseen
07. Dememorization
08. Days that Didn’t Make It
09. The Animal
10. Man from the Water
11. Here be Lions
12. Depopulation of Earth

Dormant Ordeal is het geesteskindje van de Poolse drummer Radek Kowal. In 2005 startte hij de band als een eenmansproject. Om optredens te kunnen vervullen haalde hij enkele andere muzikanten erbij. Vanaf 2009 kan er met de toevoeging van gitarist Maciej Nieścioruk, bassist Kacper Działdowski en vocalist Maciej Proficz gesproken worden van een stabiele viermans line-up. Om dat te vieren werd de promo die de listige titel More To Come meekreeg, de wereld ingeslingerd. En dat More is er nu in de vorm van It Rains, It Pours, de eerste echte langspeler.

Dormant Ordeal laat zich voorstaan op het spelen van pure death metal. Waarvan akte maar dan wel met een typisch Poolse inslag. Wanneer woest hakkende mormels als Cypress Mourning en The Stepfather de luidsprekeromgeving onveilig komen maken, echoën de groten der Polen Vader en Behemoth vrolijk rond. Geen één op één kopie maar toch herkenbaar aanwezige invloeden. De algehele muzikale aanpak riekt naar Vader en de gedubbelde brulzang had van Nergal kunnen zijn.

Van pure death metal kun je overigens ook niet helemaal spreken. De modern aandoende, kurkdroge riffs die het hart vormen van de agressieve decomposities hebben een duidelijke thrashinborst. Het kraakheldere geluid, geeft het geheel geen zompig zware, maar eerder een granieten indruk. Drummer Radek timmert alles lustig dicht met driftige blastpartijtjes. Modern getinte nummers als Man From The Water en Here Be Lions barsten dan ook van de energie en de uitnodigingen om te moshen.

Toch zijn er in mijn beleving wel wat puntjes waar de band aan moet werken. Zo komt de eenvormigheid zelfs op een cd van veertig minuten al snel om de hoek kijken. De band laat zich de eerste vijf nummers ruimschoots in de kaart kijken en verrast daarna niet meer. Wat meer spanning in de nummers is welkom. En dan die gedubbelde zang. Dat wordt op den duur dus ook saai. Niet nodig en dus de volgende keer ook gewoon niet meer doen. Buiten dat is It Rains, It Pours gewoon een prima plaatje dat nu en dan best gehoord mag worden.