Hate - Tremendum

• BandHate [PL]
• TitelTremendum
• Release datum05-05-2017
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]
• Genre Deathmetal

Tracklist

01. Asuric Being
02. Indestructible Pillar
03. Svarog's Mountain
04. Numinosum
05. Fidelis Ad Mortem
06. Into Burning Gehenna
07. Sea of Rubble
08. Ghostforce
09. Walk Through Fire
10. Hearts Of Steel (bonus)
11. Asuric Being (Radio Edit)(bonus)

Het Poolse metal-monster Hate komt aan de leidende hand van band-opperhoofd Adam "The First Sinner" ook in 2017 weer trouw met een nieuw album op de proppen. Dit is alweer het tiende, een feestje waard zou je bijna zeggen. O ja, de titel: Tremendum.

Hate moet al jarenlang opboksen tegen de officieuze 'titel' het kleine broertje van Behemoth te zijn. De muzikale overeenkomsten zijn en blijven dan ook onverminderd aanwezig, al timmert Hate op imposante wijze aan een eigen geluid, en loopbaan. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: op Tremendum krijgt de band er wat mij betreft nog een nieuwe uitdaging bij: de strijd tegen zichzelf.

Want in tegenstelling tot het recente verleden (de prima albums Solarflesh en Crusade:Zero) hoor ik op deze nieuweling nauwelijks nog verrassingen. Natuurlijk, Hate levert nog altijd een gedegen kwaliteit: hun zwartgebrande death metal is nog altijd lekker agressief, en de staccato, machinale (soms naar industrial neigende) ritmiek is nog regelmatig herkenbaar en vertrouwd aanwezig. De eerste anderhalve minuut van opener Asuric Being maakt dat ondubbelzinnig duidelijk. Ook het navolgende Indestructible Pillar laat nog van die fragmenten horen, gecombineerd met smerige snelheden.

Eigenlijk is Tremendum een logisch vervolg op de voorgaande albums, in die zin dat de lijn van de subtilisering van de extreme muziek wordt doorgetrokken. Ik vond Crusade:Zero al wat meer gematigd dan diens voorganger Solarflesh, dus eigenlijk zou ik niet zo verbaasd moeten zijn. Dat ook deze koers kan leiden tot dreigende tracks mag blijken uit bijvoorbeeld Svarog’s Mountain en Numinosem. Geen vernieuwingen of verrassingen (meer) maar een verdieping van de vertrouwde stijl. Into Burning Gehenna, Sea of Rubble en Ghostforce laten horen hoe gemakkelijk Hate eigenlijk lijkt te musiceren, hoe vertrouwd de band z'n eigen stijl weet te hanteren.

Hate balanceert wat mij betreft op het randje van zichzelf herhalen. De echte eigen smoel wordt een beetje losgelaten ten faveure van een vertrouwd geluid en doen waar je goed in bent. Zo lang de overduidelijk aanwezige kwaliteit gewaarborgd blijft, zal ik de band zeker weten te waarderen. In de toekomst zal moeten blijken waar we Tremendum uiteindelijk kunnen gaan plaatsen.