Hibria - XX

• BandHibria [BR]
• TitelXX
• Release datum09-08-2016
• LabelTest Your Metal Records [CA]
• PromotorAsher Media Relations [CA]
• Genre Heavy / power metal, Thrashmetal

Tracklist

1. Leading Lady (5:37)
2. Music (5:11)
3. Fools Paradise (5:41)
4. Silent Revenge (Live) (6:57)
5. Lonely Fight (Live) (4:59)
6. Tightrope (Live) (5:53)
7. Tiger Punch (Live) (6:17)

Vorig jaar pas maakte ik pas kennis met de Braziliaanse metalband Hibria, middels hun selftitled, vijfde studio-album Hibria. Ik ben mooi op tijd ingestapt om hun twintigjarige jubileum mee te maken dit jaar. Dat moet uiteraard ook gevierd worden door middel van een nieuwe release. Deze heeft de voor de hand liggende titel XX meegekregen. Tevens diende het album als promo voor de (inmiddels afgelopen) Canadese/Noord-Amerikaanse tour.

XX bestaat uit drie splinternieuwe nummers - de eerste drie op het album - die gevolgd worden door een viertal livetracks. Die laatste zijn opgenomen in de thuisstad van de band, Porto Alegre, en wel in het Teatro do CIEE op 15 november 2015. Daarna zijn de opnames nog wat opgepoetst, lees gemixt en gemasterd in de studio.

Degene die de muziek van de band kent zal hier geen verrassingen aantreffen. Hibria speelt een toegankelijke metalsoort die ergens tussen heavy/power metal en zeer melodieuze speed/thrash metal in ligt. Maar dan wel met een licht-progressieve twist. In eerste instantie behoorlijk old school, op latere albums werden wat hedendaagse invloeden meegebracht; de band gaat simpelweg met z'n tijd mee. Evengoed zorgt Hibria altijd voor een zekere toegankelijkheid in hun muziek, die op geen enkel vlak te extreem wordt.

Opener Leading Lady is daar een goed voorbeeld van, hier wordt op vaardige wijze gestoeid met genrevreemde invloeden, zonder dat het overigens de vaart en de sfeer van de metal-basis aantast. Ik vind het te prijzen dat Hibria niet simpelweg kiest voor het spelen van rechttoe rechtaan metal, maar er een eigen draai aan probeert te geven. Bij Music en Fools Paradise is dat wat minder extreem aanwezig, maar nog altijd tracht de band de gebaande paden te mijden. Ik weet het, op het vorige album noemde ik dat nog wispelturig, dat de band meer voor een bepaalde richting moest kiezen. Daar ben ik inmiddels op terug gekomen, ik (h)erken de kwaliteiten van de band nu wat beter.

De live versies van de nummers Silent Revenge, Lonely Fight en Tightrope bewijzen bovendien dat de heren ook het meer complexe materiaal live prima aan kunnen. De vakkundigheid van de heren muzikanten staat wat mij betreft dan ook buiten kijf. Ik ben dan ook nu al weer benieuwd naar een volledig nieuw album!