Lacrimas Profundere - Antiadore

• BandLacrimas Profundere [DE]
• TitelAntiadore
• Release datum24-05-2013
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]

Tracklist

01. My Release In Pain
02. Antiadore
03. What I'm Not
04. All For Nothing
05. Dead To Me
06. Abandon
07. Still In Need
08. Deny For Now
09. Head Held High
10. My Chest
11. Remembrance Song
12. A Sigh

Lacrimas Profundere bestaat 20 jaar, en dat gaat gevierd worden. Onder anderen met de release van Antiadore, het tiende album alweer (ook een jubileum natuurlijk) van deze Duitse gothische rockers. Daarnaast zullen binnenkort de eerste twee albums in een ongetwijfeld fraai vormgegeven box verschijnen, in het najaar komt er dan nog een EP met louter akoestisch materiaal. Maar goed, hier gaat het nu even over het nieuwe album.

Het label adverteert met de slogan: "voor fans van Him en Paradise Lost", dan laat zich redelijk raden wat voor muziek we kunnen verwachten. Voor zover dat nog nodig is voor aan band die al 20 jaar bezig is. De verschuiving van min of meer luchtige gothic doom(/death) uit het verre verleden naar het lichtvoetige materiaal van de laatste jaren plaatst de band al gauw in het gothic rock hoekje. Hoewel de band bij monde van oprichter gitarist Oliver Nikolas Schmid in vroeger tijden werd geinspireerd door Paradise Lost, Katatonia en Anathema, komt tegenwoordig een band als Him een stuk dichter in de buurt.

Opener My release In Pain begint nog wel redelijk veelbelovend. Dit is ondanks het piano introotje nog een redelijk pittig nummer. Lekker tempo, met af en toe een fijne gitaaruitbarsting en grunts (een gastbijdrage van de inmiddels vertrokken zanger en mede-oprichter, en broer van Oliver, Christopher Schmid) naast de brave en zalvende manier van zingen die zo bij deze muziek schijnt te horen.

Maar al wat er volgt zijn de platgetreden paden van de gothic rock, waar men, naar het schijnt, in de Duitstalige landen zo wild van is. De term goth 'n' roll is in deze context wel eens van stal gehaald, en vind ik wel een geinige omschrijving. Het is naar mijn mening platte muziek die de naam metal niet waardig is, geschikt voor de massa.

Ach, wanneer je zoals Lacrimas Profundere al zo lang bezig bent weet je als band echt wel wat je doet. De muziek zit kundig en (te) perfect in elkaar, ze beheersen hun trucje tot in de puntjes. En dat is nu net mijn 'kritiek': het is allemaal te netjes, te braaf. Het sprankelt niet, het knalt niet, muziek zonder kloten.