Loading...

Lord Of The Grave - Green Vapour

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 03-01-2013

Tracklist

01. Raping Zombies (15:17)
02. Green Vapour (07:35)
03. Horsepuncher (06:40)
04. Mountain Rites (07:54)
05. 00/15 (06:15)

Lord Of The Grave heeft sinds de oprichting in 2006 nou niet bepaald de makkelijkste weg bewandeld. De bezetting wijzigde nogal eens, wat ten koste is gegaan van de productiviteit van deze Zwitsers. Na debuut Raunacht (februari 2009) bleef het best even stil, totdat in november 2012 pas opvolger Green Vapour zou verschijnen. De band bestaat momenteel ook nog maar uit twee personen, tekenend voor de perikelen rondom deze band.

Met het nieuwe album Green Vapour gaat Lord Of The Grave in elk geval ogenschijnlijk weer net zo gedreven verder als waar ze bijna vier jaar geleden waren gebleven. Dat betekent dampende, groovende stoner op een bedje van doom en een vettig sludge sausje. Laat je niet misleiden door het gegeven dat er slechts vijf titels op het album vermeld staan, dit is echt een volledig album dat zo'n drie kwartier duurt. Net als het debuut trouwens, dus de kenner zal niet verrast worden.

Opener Raping Zombies neemt met ruim een kwartier al een derde van die speelduur op zich, en is typerend voor de muziek van Lord Of The Grave. Lange, vaak smerig klinkende instrumentale passages, die behoorlijk spontaan overkomen en doen denken aan los uit de pols jams. Dat spontane gevoel wordt bevestigd door de kleine foutjes of gebrek aan strakheid die af en toe eens voorbij komen. Een beetje een live feel zeg maar, wat mijns inziens alleen maar meerwaarde geeft aan dit soort muziek. Log, loom en o zo heavy dreunen de navolgende nummers door m'n hersenpan. De sleurende riffs denderen zich een weg naar binnen om me niet meer los te laten, wat een heerlijke muziek!

Overeenkomsten vinden we bij een band als Electric Wizard, wat bijna automatisch betekent dat de invloed van Black Sabbath, zoals zo vaak bij stoner en aanverwanten, nooit ver weg is. Loom trommelwerk; trage, smerige, sludgy riffs; met effecten gestuurde zang en een ronkende bas (het intro van Horsepuncher) zijn de voor de hand liggende basisingrediënten van dit album. Nadeel is wel dat de paar tracks redelijk inwisselbaar zijn, al zorgt af en toe een behoorlijk voorspelbare versnelling voor wat variatie. Inderdaad voorspelbaarheid troef, alsof een beetje stonerliefhebber ook maar iets anders zou willen. Bovendien maakt dat enorm ranzige, vette geluid gewoon alles goed!

Rob Grave - guitar, vocals

Sam Wart - drums

Michael G Low - bass