Månegarm - Legions Of The North

• BandMånegarm [NO]
• TitelLegions Of The North
• Release datum28-06-2013
• LabelNapalm Records [AT]
• PromotorHard Life Promotion [NL]

Tracklist

01. Arise
02. Legions of the North
03. Eternity Awaits
04. Helvegr
05. Hordes of Hel
06. Tor Hjälpe
07. Vigverk
08. Sons of War
09. Echoes From the Past
10. Fallen
11. Forged in Fire
12. Raadh

Månegarm is een wolf uit de Noorse mythologie die leeft van het bloed van stervende mensen. Tijdens Ragnarök maakt hij jacht op de maan om die uiteindelijk proberen te verzwelgen. De Zweedse band Månegarm (in 1995 opgericht als Antikrist) geldt inmiddels als een stabiele (sub)topper in de internationale blackened viking/pagan metal scene. Met naast de woeste black metal uitbarstingen af en toe ter afwisseling een subtiele folksong of gevoelig liefdesliedje heeft de band deze plaats veroverd en verdiend. Het laatste album Nattväsen dateert al weer van 2009, dus werd het ook wel weer tijd voor een nieuwe plaat; hier is album nummer zeven: Legions Of The North.

Arise is het rustige instrumentale intro van Legions Of The North. Het titelnummer vervolgt en is een klassiek viking/black metal strijdlied, uptempo en opzwepend. Naast de rauwe zang horen we cleane vocalen ter aanmoediging, dat alles op een basis van gierende black metal riffs en voortdenderend drumwerk. Wanneer het gas er even af mag horen we de folkelementen voorbijkomen, waardoor het geheel ook de nodige melodie meekrijgt.

Het overdonderende Eternity Awaits (met viool), Hordes Of Hel (midtempo, met donkere, verhalende stem), Sons Of War, Fallen en Forged In Fire zijn de vlotte, knallende nummers van het album, waar de liefhebber van de viking black zich zeker geen buil aan zal vallen. De lekker in het gehoor liggende nummers bevatten de bekende elementen als ratelende drums, melodieuze gitaarlijnen naast de zinderende riffs, en heldhaftige teksten die rauw maar doeltreffend de microfoon ingebulderd worden.

Natuurlijk mag er af en toe ook meegeschreeuwd worden, en zie ik bij de live uitvoeringen al de vuisten in de lucht, zoals het hoort. Dat er nog altijd teksten in het Zweeds worden voorgedragen draagt alleen maar bij aan de (authentieke) sfeer, zoals bijvoorbeeld Tor Hjälpe laat horen. De verschuiving naar voornamelijk Engelstalige teksten heeft daardoor niet de meest extreme impact, eerder is er sprake van een subtiele overgang.

Tussen alle Viking heldhaftigheden door vinden we uiteenlopende intermezzo's ter afwisseling. Zo is er het korte instrumentaaltje Helvegr met een hoofdrol voor de viool; en even later is er het enigszins vergelijkbare Vigverk, maar dan met akoestische gitaar. Een nummer dat meer in z'n geheel in dienst staat van akoestische en rustiger passages is Echoes From The Past, dat naast pakkende riifs ook fraaie dameszang laat horen. Raadh is een lieflijke, akoestische, gemengd clean gezongen afsluiter van een verder stoer Vikingalbum.

Er hebben zich sinds het voorlaatste album wat personele wisselingen voorgedaan, zoals het vertrek van Janne Liljeqvist, die met z'n bijdragen van fluit, cello en viool een stevige vinger in de pap had van het folkgeluid van Månegarm. Ook bassist Pierre Wilhelmsson heeft het veld geruimd, die taak heeft drummer/zanger Erik Grawsiö erbij genomen, waarbij de drumplek inmiddels ook opnieuw is ingevuld. De folkinstrumenten zijn ingespeeld door sessiemuzikanten, vermoed ik. Dit heeft echter niet geleid tot grote verschuivingen binnen het geluid en de sfeer van de band, zodat Legions Of The North zeker geen verzwakking is ten opzichte van de voorganger(s). Opnieuw weet de band zich verzekerd van z'n plek binnen het internationale Vikinggeweld.