Mask Of Insanity - Damnation Is Eternal

• BandMask Of Insanity [NL]
• TitelDamnation Is Eternal
• Release datum06-11-2020
• LabelEigen beheer
• Genre Melodieuze/ Symfonische black metal

Tracklist

01. Concentrate
02. Blood of the Impaled
03. Monstrosity to Eyes
04. Cocoon of Demise
05. Abominous Abominate
06. Where All Your Love Dies
07. Fester Unto Thee
08. On Howling Wings of Black
09. Swallow the Insane
10. Tempus
11. Dawn of Fate
12. Foreseeing Their Fate
13. Foresaw Their Fate

Vijf jaar na de oprichting van Mask of Insanity is daar hun debuutalbum Damnation is Eternal. De uitgave van fysieke schijfjes is onder andere te danken aan een crowdfunding campagne. Daar blijkt wel uit dat de heren een flinke groep fans hebben. Terecht, wat mij betreft. Ik vind het een leuke verrassing, dit album. Ik moest er even een paar keer naar luisteren om aan het eigen geluid te wennen, maar dat is het zeker waard.

Ik wist niet wat te verwachten, en opener Concentrate is dan zeker even apart. Het bevat een bijzondere combinatie van vocalen. Met het tweede nummer, Blood of the Impaled, wordt duidelijk wat hét geluid is van dit album: strak, duister, snelle drums, een beetje melodie maar niet overdone. Het nummer Cocoon of Demise groovet wat meer, de drums zetten in hun eentje de toon waarna er een supergroovy basloopje overheen komt. Als (niet zo heel goede) bassist ben ik altijd wel een beetje jaloers op zo'n lekker loopje! Dit hele nummer kenmerkt zich door melancholiek harmonieus samenspel van alle snaarinstrumenten, heel tof.

Abominous Abominate is het nummer waarin we de albumtitel terughoren: Damnation is Eternal. Where All Your Love Dies is wat trager, melodramatisch, zeker voor black metal. Hier komen de cleane vocals terug, niet alleen gesproken, maar ook gezongen. Een leuke rustige aanvulling op de rest van het album. De luisteraar wordt snel uit de romantische bui gehaald met het spooky Fester Unto Thee, waarin we in black metal vocalen worden toegesproken en een creepy kinderstemmetje de horrorsfeer benadrukt.

Met Swallow the Insane (to diss your mortality!) begint het deel van het album waarop we steeds meer de combinatie van black metal met andere stijlen van vocals horen. In Tempus begint de hoofdpersoon langzaam gek te worden, zo te horen. Muzikaal gezien blijft Mask of Insanity in hun kracht: strakke duistere riffs, snelle drums en een gematigd gebruik van melodie.

Het album eindigt met het drieluik Dawn of Fate, Foreseeing Their Fate en Foresaw Their Fate. Dawn of Fate is de symfonische opening van het geheel, waarna Foreseeing Their Fate het echte verhaal vertelt. Dit nummer is één van de meer melodieuze van het album, en er worden hele delen tweestemmig uitgevoerd. De combi van black metal growl met diepe grunt maakt de sfeer nog net ietsje fatalistischer dan de rest van het album. Het wekt het gevoel van een groep krijgers die zich in de strijd stort, ook al weten ze dat het niet goed afloopt. In het outro Foresaw Their Fate wordt dat nog bevestigd: mijn broeders, de oorlog is over.

Ik ben erg onder de indruk van dit meesterwerkje. Zoals gezegd had ik er een paar rondjes voor nodig om erin te komen, maar dat heb je wel vaker bij albums die echt hun eigen geluid hebben. Petje af voor Mask of Insanity!

Natuurlijk wekt een Nederlandse band die ik nog niet ken altijd wat extra nieuwsgierigheid. Deze keer leverde mijn digitale zoektocht me de ontdekking van (waarschijnlijk) één van de weinige kapsalons met een Metal Night op die wordt gerund door vocalist Gildor en zijn vrouw. Helaas woon ik niet zo in de buurt, maar als er lezers zijn die niet naar de kapper gaan vanwege Skyradio en roddelpraatjes: google even en weet waar je terecht kan!