Memoriam - The Silent Vigil

• BandMemoriam [GB]
• TitelThe Silent Vigil
• Release datum23-03-2018
• LabelNuclear Blast [DE]
• Genre Deathmetal

Tracklist

01. Soulless Parasite
02. Nothing Remains
03. From the Flames
04. The Silent Vigil
05. Bleed The Same
06. As Bridges Burn
07. The New Dark Ages
08. No Known Grave
09. Weaponised Fear

Bolt Thrower is niet meer, leve Memoriam. Misschien wat kort door de bocht, maar ik denk toch wel dat beide bands niet los van elkaar te beschouwen zijn. Het plotselinge overlijden van Bolt Thrower-drummer Martin 'Kiddie' Kearns op 17 september 2015 betekende indirect ook het (definitieve?) einde van die band. Een einde dat ook het begin markeert van iets nieuws: Memoriam.

Naar eigen zeggen zou zanger Karl Willetts een hommage willen brengen aan z'n overleden bandmaat, in de vorm van een band die de muzikale nalatenschap - of beter gezegd de Bolt Thrower-stijl - eer aan doet. Ook van de partij zijn voormalig Bolt Thrower-drummer Andy Whale, en bassist Frank Healy en gitarist Scott Fairfax (beiden Benediction en Cerebral Fix).

Na For The Fallen van vorig jaar is Memoriam er na precies een jaar snel bij met opvolger The Silent Vigil. Grote veranderingen mogen dan ook niet verwacht worden. Sowieso is deze old school death metal-stijl (met wat doomy invloeden, en oorlogsthematiek) die Memoriam hanteert, die uiteraard naadloos aansluit op die van Bolt Thrower, er niet een van verrassingen.

Het middentempo regeert, de riffs liggen lekker in het gehoor, en het droge eentonige gebulder van Willetts gedijt daar goed bij. Dat er zo af en toe eens een riff of een passage net wat te vaak herhaald (Bleed The Same en No Known Grave bijvoorbeeld duren echt veel te lang) wordt vergeef ik de mannen maar, dat past wel bij dat old school sfeertje dat hier nadrukkelijk in stand wordt gehouden.

Ik vind het op zich wel mooi dat de muzikale erfenis van Bolt Thrower op deze manier navolging krijgt. Nadeel is wel dat Memoriam op deze manier een band wordt die nauwelijks op eigen benen staat, en echt helemaal niks eigens toevoegt aan een toch al doodbloedend genre. Positieve uitschieters zijn opener Soulless Parasite, het korte, ronkende titelnummer The Silent Vigil, en het afwisselende As Bridges Burn. De liefhebber weet genoeg.