Moonloop - Devocean

• BandMoonloop [ES]
• TitelDevocean
• Release datum23-03-2017
• LabelListenable Records [FR]
• Genre Djent / progressieve metal, Technische deathmetal

Tracklist

01. Megalodon
02. Zeal
03. Gallery of Deminished Nightmares
04. Expires Kings
05. Medusa
06. Oceans
07. Interglacial
08. Origin

Het verhaal van het Spaanse Moonloop begon ergens in 2001. De band uit Barcelona cultiveerde haar rotsvaste geloof in technisch/progressieve death metal door wat aanmodderen met demootjes en wat singletjes totdat in 2012 Deeply From The Earth verscheen. Een onontgonnen undergroundschat want heel veel reuring ontstond er nog altijd niet. Wie weet wordt dat anders met het eerder dit jaar verschenen Devocean. Want de aanhouder wint immers, zo luidt het gezegde.

Devocean is een album dat een achttal uitgesponnen composities met een veelvoud aan invloeden herbergt. De basis wordt gevormd door een zwaar death metalgeluid dat met veel breaks, technische krachtpatserij en mooie sfeerschetsen aangekleed wordt. Het resultaat mondt uit in een prachtige hypnotiserende trip die mooi tegenwicht biedt aan de vele rechttoe rechtaan deathmetalbeukerij die ons met enige regelmaat overspoelt.

Opener Megalodon heeft slechts enkele seconden nodig om je in de diepe maalstromen van de interdimensionale stormen te storten. Geen zorgvuldig opgebouwde intro's maar Moonloop gaat direct van start met een combinatie van death metal en kosmisch aandoende Rush- en Voivodfratsen. Van hinken ongemakkelijke ritmes verschuift het patroon net zo gemakkelijk naar sereen klinkende passages die je voordat ze je in slaap sussen weer de hyperruimte insturen.

De rijke gitaar-texturen van Juan José Martín vallen regelmatig op in nummers als Zeal. In combinatie met het schaarse doch zeer goed gedoseerde toetsenwerk levert dat fraaie, dromerige momenten op. In het navolgende Gallery Of Diminished Nightmares waagt deze combinatie zich aan enkele jazzy passages die ook gewoon heel achteloos kloppend gemaakt worden.

De lange nummers glijden buitengewoon gemakkelijk voorbij. Als de wisselende structuren van Moonloop eenmaal vat op je krijgen, openbaart zich een uitermate episch album dat zich best kan meten met de progressieve groten der aarde. Op sommige momenten had het gas er wel wat meer op gemogen. Ook de grunts van Eric Baule hadden wat meer naar voren gemogen in de mix. Nu is het allemaal net iets te braaf. Eigenlijk is dat het enige minpunt van deze buitengewoon avontuurlijke plaat. Ofschoon Moonloop geen enkele poging doet om iets of iemand te kopiëren zou je best kunnen zeggen dat Moonloop het gat opvult dat Opeth liet toen het zich op jaren '70 prog ging toeleggen.