ONKT - The Now
- ONKT [NL]
- The Now
- 05-08-2022
- Eigen beheer
- Djent / progressieve metal
Tracklist
01. Breathe
02. Paradigm
03. Redshift
04. Puny Human
05. Silent Witness
06. Ego
07. Last Day
08. Unanything
09. Nein
10. Slow Death
ONKT is een vijfkoppige band uit de omgeving van Alkmaar die - zelfverklaard - (melodieuze) djent speelt, en ontstaan is in 2006. De muziekstijl wijkt af van wat men doorgaans als 'metal' beschouwt door de polyritmische opbouw (denk daarbij voorzichtig ook aan Tool) van de muziek. Door gebruik te maken van beduidend laag gestemde gitaren, verschillende lagen in ritmiek, en samples, zorgt de band voor een lekkere headbangbare groove, terwijl de muziek je toch laat anticiperen op de volgende, mogelijk kneiter-harde breakdown.
Vanaf 2009 heeft ONKT drie albums en twee officiële videoclips uitgebracht. Equilibrium was in 2018 het album waaraan het groeiende publiek kan ervaren hoe deze band is getransformeerd van een zoekende band naar de brute machine die ONKT geworden is. Invloeden van bands als Meshuggah en Gojira waren en zijn zeker aanwezig in hun zoektocht naar een eigen geluid. Techniek, strakheid en groove zijn de sleutelwoorden bij deze muziek; waarbij voor mij een persoonlijk belangrijk aspect van muziek in het algemeen, atmosfeer of emotie, hier vooral in de brute zang (stijl: grommende, vaak uitwaaierende grunts) gevonden moet worden.
Na deze uitgebreide introductie van ONKT en z'n muziek volgt wat mij betreft een eerste ontboezeming: deze muziek bevalt me serieus een stuk beter dan ik op voorhand verwacht had. Okay, de eerste luisterbeurt van het complete album was een uitdaging, maar gaandeweg vielen toch wat stukjes op hun plaats, en maakte ongemak plaats voor nieuwsgierigheid, en vervolgens waardering. Van de technische processen - het musiceren - snap ik weinig, maar op een gegeven moment ging ik toch - bijna als vanzelf - lekker meebewegen met de aantrekkelijke heavy klanken.
Redshift is zo'n nummer dat me wist te pakken, lekker headbangen op de catchy grooves, en me laten meevoeren met de bijna hypnotiserend ronkende basgitaar. Kijk, daar kan ik wel iets mee. Dan toch nog even terug naar opener Breathe, waar ONKT om twee redenen trots op mag zijn. Ten eerste heeft de band er een pracht van een (animated) video bij laten maken, en ten tweede doet voormalig Meshuggah-bassist Peter Nordin een stukje mee. Daarnaast weet ik nog wel een derde reden: het is een energieke opener die op fraaie wijze de toon weet te zetten voor het album.
Puny Human is ook wel wat onderscheidend, het kortste nummer van het album laat lekker vlotte, bijna opgefokte fragmenten voorbij komen. Ook Last Day en Nein zijn om die reden blijven hangen. Voor de rest moet ik eerlijk bekennen dat de tracks grotendeels een inwisselbare indruk achterlaten. Het bevalt me uiteindelijk prima wat ik hoor, elke track afzonderlijk overtuigt. Maar tien keer en bijna drie kwartier in totaal is en blijft voor mij een uitdaging. Daarvoor biedt het tiental onderling te weinig variatie, en betrap ik mijzelf er op dat gaandeweg het album de aandacht verslapt.
In de basis, qua sound, productie, muzikale insteek - dit soort muziek hoor je niet veel van Nederlandse bands volgens mij - is The Now echt dik in orde. Niet helemaal mijn ding, maar het heeft me wel nieuwsgierig gemaakt naar hoe ONKT live zou klinken. Ik verwacht dat er dan wel meer dynamiek bij komt kijken. Djent / Meshuggah-liefhebbers kunnen het album sowieso blindelings aanschaffen.
Raimon - Gitaar
Jan - Gitaar
Isak - Zang
Rob - Bas
Michiel - Drums