Phalanx Inferno - The Age of Anti-Aquarius

• BandPhalanx Inferno [US]
• TitelThe Age of Anti-Aquarius
• Release datum21-12-2020
• LabelGodz ov War Productions [PL]
• Genre Black metal, Deathmetal

Tracklist

01. Kingdom of Prayerlessness
02. Renewed Ultra-Violence
03. Pride... Carnality... Enlightenment
04. Multiple Hidden Genocides
05. Jewel Throne [Celtic Frost Cover]

Phalanx Inferno (helse gastheer) is een zwartgeblakerde death metalband uit de VS die pas in 2019 werd opgericht. The Age of Anti-Aquarius is logischerwijs hun debuutrelease, een EP met vijf nummers, zo'n 25 minuten aan muziek, onderverdeeld in vier eigen composities en één cover.

Kingdom of Praylessness opent het album en maakt meteen duidelijk waar Phalanx Inferno voor staat. Eerst is er een sfeervol intro van het orgel, waarna het geweld losbarst in de vorm van beukend drumwerk, een volvette bas en atmosferische riffs. Een rauwe rasperige grunt maakt het plaatje compleet. Qua stijl kun je denken aan de wat primitievere en rauwige vorm van de Amerikaanse death metal, zoals oude Morbid Angel of Incantation.

Renewed Ultra Violence laat wat gedowntunede tremolo-picking horen, en grossiert verder in blasts en nog wat heser gegrunt dan op de voorgaande track. Het geeft de duistere sfeer nog een extra onheilspellend laagje. Opvallend vind ik hoe goed de basgitaar te horen is. Ik heb nog wel een wat aan te merken op productie-kwaliteit van Godz Ov War-releases, maar daar kan hier geen sprake van zijn. Dat mag ook wel eens gezegd worden. Ok, het is geen top-notch, maar de verschillende elementen komen goed naar voren, met misschien wel een hoofdrol voor het daadkrachtige drumwerk. Inventief gaat misschien wat ver, maar een meerwaarde hebben de drumpartijen zeker.

Opvallend is ook hoe goed de lage tonen en mineurakkoorden tot hun recht komen in het totaalgeluid. Ook zeer herkenbaar voor deze stijl zijn de zwabberende gitaarsolo's die consequent de kop opsteken. Luister maar eens naar het instrumentale Pride... Carnality... Enlightenment om te horen hoe goed de instrumentalisten tot hun recht komen.

Er wordt afgesloten met een prima versie van Jewel Throne, inderdaad een cover van Celtic Frost (afkomstig van hun debuutalbum To Mega Therion uit 1985). Phalanx Inferno voert dit nummer geheel in de eigen stijl uit, met respect voor het origineel. Hoewel de band niet echt beklijvende of onderscheidende nummers neerpent, wil ik hier toch wel meer van horen. Ik vind The Age of Anti-Aquarius een interessant werkstukje.