Loading...

Phantom Fire - The Bust Of Beelzebub

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 22-10-2021

Tracklist

01. Return Of The Goat
02. Bust Of Beelzebub
03. Sweet Jezebel
04. Pihsrow
05. Shut Eye
06. Feed On Fire
07. The Ninth Gate

Het was pas mei 2021 toen een gloednieuwe entiteit uit Bergen, Noorwegen zich openbaarde, met de al te toepasselijke naam Phantom Fire. Gitarist Kjartan en zanger / bassist Frode (ook actief in bands als Aeternus, Gaahls Wyrd, Gravdal) kennen elkaar van de (stonerband!) Krakow en besloten om het samen eens over een hele andere boeg te gooien met hun single Return Of The Goat. Hard rockend, stinkend naar roest en diesel, wilde het duo laten horen op eigen benen te kunnen staan zonder enige vorm van lineaire referenties naar hun overige bands.

Voordat het stof van Return Of The Goat zelfs maar de kans kreeg om op te trekken, is er nu een debuutalbum aangekondigd: The Bust of Beelzebub. Nou zou ik dit zeker geen full length album willen noemen, daarvoor zijn zeven tracks met een gezamenlijke speelduur van 29 minuten wat aan de karige kant. Na beluistering kom ik echter wel tot de conclusie dat Phantom Fire in dit tijdsbestek meer diepgang en diversiteit te bieden heeft dan je zou verwachten. Maar niet op de zaken vooruitlopen.

Het album gaat van start met de al genoemde single Return Of The Goat. Net als de navolgende tracks Bust Of Beelzebub en Sweet Jezebel zijn dit korte en heftige nummers die nog het best te omschrijven als een mix van tijdloze speed metal en black'n'roll. Rauw, smerig, opgefokt zijn daarbij de sleutelwoorden, waarin toch wel wat zwartgeblakerde wortels terug te horen zijn. Dit is wel precies de muziek die ik op voorhand verwachtte te gaan horen. Maar dit is slechts het begin, want het vervolg laat horen dat Phantom Fire aardig wat meer diepgang te bieden heeft.

Aangekomen bij Pihsrow - inderdaad, Worship achterstevoren - zitten we zo'n beetje in een onheilspellende doom-hoek, waarmee het duo mij behoorlijk verrast. Een erg gaaf, atmosferisch interessant nummer. Die vibe wordt doorgetrokken met het ingetogen intro van Shut Eye, dat net zo doomish en onheilspellend is, en mij net zo zeer aanspreekt. Ik vind het wel uitdagend hoe Phantom Fire zulke twee verschillende gezichten toont. De old school sfeer is zeker overeenkomstig, alleen de invulling is zo verrassend anders.

Met Feed On Fire duiken we weer de smerige speed-achtige metal in, om met afsluiter The Ninth Gate in een akoestische sfeerzetting gedropt te worden. Die laatste vind ik in puur muzikaal opzicht niet zo spannend of interessant, maar draagt wel bij aan de veelzijdigheid van dit album. Zo duiken er dus regelmatig enkele interessante wendingen op, zoals het spetteren van spiraalvormige psychedelische gitaar of plechtige Viking-akoestiek, die in combinatie met enerzijds de opgefokte nummers, en anderzijds de doomy atmosfeer, zorgen voor een wilde rit door het achterland van de bevroren Noorse toendra. Mijn conclusie: interessante band!

Kjartan Grønhaug - Guitars

Frode Kilvik - Vocals, Bass