Putrevore - Unending Rotting Cycle

• BandPutrevore [ES]
• TitelUnending Rotting Cycle
• Release datum11-11-2025
• LabelXtreem Music [ES]
• PromotorImperative PR [GB]
• Genre Deathmetal

Tracklist

01. No Mourning the Grace
02. Morbid Procession
03. Subterranean Paths to the Temples
04. Beneath These Graves
05. Mortal Ways of the Flesh
06. Unending Rotting Cycle
07. They Worship Disarray
08. Cult of the Tentacle
09. The Cradle Replaced by the Grave

Oorspronkelijk bedacht door twee van de meest bezige baasjes in de death metal-underground: Dave Rotten (o.a. ook platenbaas Xtreem) en - daar heb je 'm weer - Rogga Johansson (Ribspreader, Paganizer etc.) heeft Putrevore zich een eigen bloederige plek verworven in het pantheon van het doodsmetaal. Vier morbide, kwaadaardige albums - Morphed From Deadbreath (2008), Macabre Kingdom (2012), Tentacles Of Horror (2015) en Miasmal Monstrosity (2021) - vestigden Putrevore als een stinkende kracht om rekening mee te houden. Nu, in 2025, zijn Rotten en Johansson, vergezeld door drummer Thomas Ohlsson terug met wat ongetwijfeld Putrevore's zwaarste, donkerste en meest extreme album tot nu toe is: album nummer vijf, Unending Rotting Cycle.

Het album opent met de schokkende aanval van No Mourning The Grace en neemt de luisteraar onmiddellijk mee naar een ondergrondse wereld van schaduwen en angst. Rottens vocalen zijn ronduit onmenselijk, on(der)aards diep, terwijl hij ons meeneemt naar de wereld van waanzin. Niemand kent death metal beter dan Rogga Johansson. Zijn gitaar zorgt voor zeer herkenbare accenten, zowel verwoestend, groovend als melodieus - zoals het titelnummer van het album bijvoorbeeld laat horen.

Riff na riff, gebrul na beestachtig gebrul, een nummer als Mortal Ways Of The Flesh ademt zijn death metal in z'n puurste vorm; de muziek van de ondoden. Dit duurt tot aan de onuitsprekelijke horror van Cult Of The Tentacle, een monster van buitenaardse oorsprong, bezield door de geest van het kwaad. Afsluiter The Cradle Replaced By The Grave vormt de spreekwoordelijke kers op de taart, al is dat natuurlijk een veel te brave benaming voor de smerigheid die hier ten gehore wordt gebracht. Maar het smaakt allemaal verdomd goed!

Negen keer drie-en-halve minuut, dan is het feest al weer voor bij helaas. Niet spannend of origineel, wel errug lekker!