The Burning Dogma - No Shores of Hope

• BandThe Burning Dogma [IT]
• TitelNo Shores of Hope
• Release datum12-02-2016
• LabelSliptrick Records [US]
• Genre Deathmetal

Tracklist

01. Waves of Solitude
02. The Breach
03. Enigma to the Unknown
04. Skyes of Grey
05. Feast for Crows
06. Burning Times
07. Distant Echoes
08. Hopeless
09. Dying Sun
10. Nemesis
11. Down Yet To Come I (Drowning)
12. Dawn Yet To Come II (No Heroes' Dawn)
13. Dawn Yet To Come III (... E Uscimmo a Riveder le Stelle)

Bijna een jaar nadat de doom death metalband The Burning Dogma hun debuutalbum No Shores Of Hope uit heeft gebracht, heb ik de schijf onder mijn neus geschoven gekregen. De band dateert alweer uit 2008, en is ontstaan in het zonovergoten Bologna, in Italie wel te verstaan. Voordat hun semi-nieuwe aanwinst No Shores Of Hope werd uitgebracht was men al bezig om een juist label te vinden om de release wat vlotter te laten verlopen cq te distribueren, waarschijnlijk krijg ik deze dus daarom bijna een jaar later door het mede-toedoen van het Amerikaanse label Sliptrick Records.

De muzikale insteek zat volgens oprichters, de gitaristen Cremonini en Luccarini, richting de duistere kant als zijnde een mix van drama, new wave, elektronische darkrock en death metal. Na de in 2012 uitgekomen debuut EP Cold Shade Burning hebben de heren van The Burning Dogma volgens recensenten geweldige show's afgeleverd waar buiten de muziek om, heel veel aandacht is besteed aan visualisatie en choreografie. Dat moet dus een bijzondere gewaarwording zijn. Tijd dus om me een luistersessie te gaan wagen.

Na het intro Waves of Solitude te hebben overleefd begint het tweede nummer The Breach, en in de eerste 20 seconden wordt me gelijk duidelijk dat we te maken krijgen met van alle soorten stijlen metal. Het joepie-gehalte in mij wordt dus direct verhoogd. Niet te overdreven technisch, maar wel van een heel divers hoog niveau komen er heerlijke groovende, stampende en lekker agressieve riffs me om de oren vliegen. Daarnaast hoor ik prachtige solo"s die zeer goed naar voren komen, omdat de ritmesectie zich iets terugtrekt komen de juiste sferen goed naar voren. De prachtige, schelle en emotionele screams passen dan erg goed in het geheel.

Bij Skyes of Grey te zijn aangekomen is mij inmiddels het hele totaalplaatje duidelijk geworden. En ik kan nu heerlijk ontspannen achterover leunen om verder te kunnen genieten van deze prachtschijf. Voor de open minded metal-gangers is dit een absolute must have. Goed opgebouwde nummers die muzikale hoogtepunten niet schuwen!