The Fields - Conspiring Truth

• BandThe Fields [NL]
• TitelConspiring Truth
• Release datum17-01-2017
• LabelEigen beheer
• Genre Progrock / metal

Tracklist

01. Conspiring Truth
02. Inglorious
03. Road to Ruin

Wij zijn The Fields, een progressieve rockband uit Tilburg, opgericht in 2016. Het creëren van nieuwe muziek is voor ons altijd al een belangrijke passie en uitlaatklep geweest. Via verschillende bands en genres ontstond de drang om iets totaal anders te doen dan dat we voorheen hebben gedaan, meer volwassen. Met gedrevenheid door het spectrum tussen het ‘zelf’ en de huidige situatie in de wereld, begeleid door mooie en technische muziek, willen we de luisteraar raken. Dat is onze drijfveer. Onze eerste EP Conspiring Truth is door onszelf uitgebracht op 17 januari 2017 en bevat drie tracks die zijn opgenomen tussen juni en augustus 2016.

Waarom zou ik, luie reviewer, een band voor gaan stellen wanneer de band in kwestie dat veel beter kan? Hoewel? Een beetje toevoeging kan geen kwaad denk ik. The Fields is ontstaan uit een ontmoeting tussen gitarist en componist Tom Adams en zanger Martijn van der Velden. Toen zij besloten wat muziek te gaan opnemen kregen ze de productionele hulp van Yuma van Eekelen, die hier ook de drumpartijen heeft ingespeeld, en Michiel Oskam, verantwoordelijk voor een aantal gitaarsolo's. Buiten zanger Martijn hebben de overige drie heren een gezamenlijk verleden in The New Dominion, dat verklaart (mede) de samenwerking denk ik zo.

De muziek die we hier voorgeschoteld krijg zou ik omschrijven als behoorlijk melodieuze rock, met een neiging naar progrock, en een zeer zweverige, dromerige inslag. Naast de proginvloeden hoor ik er op momenten ook wel wat van Tool in (Inglorious, die verspringingen in het ritme). Het zijn kleine kunstwerkjes die hier worden voorgedragen, elke deelnemer musiceert (en zingt) in dienst van het liedje, de compositie staat centraal. Die liedjes zijn dan ook zeer doordacht in elkaar gezet, waarbij het lijkt of er een vastomlijnde sfeer wordt neergezet. Dromerig, melancholisch, af en toe zelfs een tikje (te?) dramatisch, zo wordt de muziek minutieus uitgevoerd, waarbij het overduidelijk is dat de heren muzikanten hun instrumenten (en eigen kunnen) tot in de puntjes beheersen.

Vanwege de uitermate melodieuze insteek is de muziek niet lastig te volgen, al zou ik het toch ook niet pakkend willen noemen. Het is best wel even doorbijten om de drie tracks te laten binnen komen. Hoewel er genoeg variatie en leuke wendingen te horen zijn vind ik de muziek op zich veel te gezapig. The Fields brengt geen materiaal waar de gemiddelde heavy rock of metalfan van ondersteboven zal zijn. Daarvoor is deze proggy rock te lichtvoetig. Conspiring Truth lijkt mij een typisch product voor een redelijke afgebakende groep liefhebbers. Zij zullen deze muziek dan ook zeker waarderen. Tijdens de paar luisterbeurten heb ik me zeker niet verveeld, maar ik laat The Fields probleemloos, maar met respect voor het gebodene, aan me voorbij gaan.