Unhold - Here Is The Blood

• BandUnhold [CH]
• TitelHere Is The Blood
• Release datum09-11-2018
• LabelCzar Of Bullets [CH]
• PromotorCzar Of Crickets [CH]
• Genre Postrock / metal

Tracklist

01. Attaining The Light
02. Convoy
03. Deeper In
04. Curse Of The Dime
05. Hunter
06. Pale
07. Altar
08. The Chronic Return

De Zwitserse band Unhold is al zo'n 25 jaar actief, en heeft zich tot voor kort goed voor mij verborgen weten te houden. Het meest recente album Here Is The Blood (verscheen in november vorig jaar) is pas mijn kennismaking met deze band. En dat blijkt geen vervelende.

Unhold weet namelijk enorm gevarieerd en sfeervol te musiceren. Albumopener Attaining The Light is direct het langste nummer van de plaat, en hakt er gelijk genadeloos in. Postrock-riffs, een loom groovende bas en beukende drums worden voorzien van driestemmige vocalen, en zetten zo gezamenlijk een dreigende, bijna apocalyptische sfeer neer. Zo, wat een binnenkomer zeg! Ik blijf geboeid luisteren, en ben de eerste keer verbaasd dat de acht-en-halve minuut al zo snel om zijn.

Dat smaakt overduidelijk naar meer. En meer komt er dus ook. Meer riffs, meer rauw gitaarwerk en zang; maar ook verfijning, en goed doordachte composities. Unhold is duidelijk niet van het herrie om het herrie maken, maar zet weldoordacht hun emoties neer. Luister als tegenwicht voor de logge opener maar eens naar het bijna zwevende (en toch nog zware) Deeper In, dat voorzien van vrouwelijke vocalen bij vlagen bijna intiem klinkt.

De logheid is vrijwel voortdurend aanwezig - en vormt in puur muzikaal opzicht voor de aantrekkingskracht wat mij betreft - maar daar wordt toch behoorlijk subtiel mee gespeeld. Hoewel de vaak vervormde, sludge-achtige riffs de hoofdrol lijken op te eisen, gebeurt er nog zo veel meer in de muziek van Unhold. De herhalende riffs gaan regelmatig vergezeld van fijnmazig toetsenspel, terwijl de ritmesectie daarachter gedachteloos lijkt door te beuken. Het spel van drie verschillende zangstemmen is daarbij de slagroom op de goed doordachte en stevig gefundeerde taart.

En dan blijkt de wisselwerking, misschien wel de paradox, tussen die verfijning, de subtiliteit, en de lompe aanpak, de fraaiste geluids-plaatjes op te leveren. Op zich musiceert Unhold niet heel erg origineel voor post-genre-begrippen - vergelijkingen zijn te maken met Neurosis, Isis, Unsane, Kylesa, Cult Of Luna om maar wat namen te noemen - maar de verschijningsvorm is uiteindelijk wel een hele fraaie. En daar gaat het om. Ik ben met Here Is The Blood in elk geval aangenaam verrast.