Loading...

Velozza - Excluded Human Being

Gepost in Reviews door Chris van der Aa op 22-06-2017

Tracklist

1. Lies
2. Excluded Human Being
3. Distance

Vanuit de behoefte aan vette, harde, snelle en agressieve thrashmetal is eind 2016 Velozza ontstaan. Vier Limburgse muzikanten met ervaring in bands als Bifrost, Mytholic, Symbolic (Death-tribute), Slaytanic (Slayer-tribute) en Final Gates zijn samen gekomen om gezellig te thrashen. In april 2017 werd besloten om alvast drie tracks vast te (laten) leggen en als demo/EP uit te brengen. Aldus stelt deze nieuwe band zich voor met Excluded Human Being.

Drie nummers, bijna twaalf minuten muziek, dat betekent een kort voorstel-rondje. Toch weet het kwartet mij in deze korte tijd te overtuigen van hun kwaliteiten. Ik vind wel dat de geluidskwaliteit wat te wensen over laat (de gitaren komen er bij vlagen maar bekaaid van af) en beschouw dit product dan ook echt als een demo. Belangrijker vind ik dat ik goed kan horen wat de muzikale ideeën zijn van de heren, en die bevallen me.

Het eerste nummer Lies komt direct goed binnen: vlotte thrash, pittig gitaarwerk en een stevig doordonderende ritmesectie. De rauwe zang is even wennen, maar blijkt uiteindelijk wel bij de muziek te passen (al zou ik zelf die overstuurde schreeuw achterwege laten). Velozza heeft overduidelijk helemaal niks met moderne thrash-fratsen, dit is zo old school als maar zijn kan. Denk daarbij maar in de richting van oude Exodus en Testament.

Titelnummer Excluded Human Being volgt, en laat een andere kant van de band horen. Hier horen we wat meer tempowisselingen, en een meer subtiele kant van de thrashmetal. Natuurlijk, de snelle, opgefokte stukken zijn er nog steeds, maar worden nu afgewisseld met wat middentempo. Wat wel constant blijft: aangename agressie, want die hoort er natuurlijk bij.

Van de regelrechte Metallica rip-off (Creeping Death) aan het begin (en einde) van Distance word ik niet gelukkig. Kom op jongens, bedenk zelf een leuk intro, jullie zijn toch zulke ervaren muzikanten? Het zal best als tribute bedoeld zijn, maar dan nog vind ik het een zwaktebod. Gelukkig doet het opnieuw voortrazende tempo me deze misstap snel vergeten, en kunnen de voetjes weer van de vloer, de ledematen alle kanten op mee-airdrummen, en de nekspieren aan het werk.

Velozza brengt vooral drum-gedreven thrash van de oude (Amerikaanse) school, waarbij in mijn beleving enthousiasme en spelplezier voorop staan. Zowel qua composities (probeer eens iets meer te werken aan een eigen smoel) als aan de productionele kant valt zeker nog winst te halen denk ik. Maar dat is op zich niet erg, Velozza is immers pas een half jaar bezig. Energie en agressie hoor ik hier genoeg, daarin is de band uitstekend geslaagd. Ik kan dan ook prima genieten van dit aanstekelijke thrash-bommetje, en ben benieuwd wat de heren nog meer in petto hebben.